Jóhannes evangeliinum sigur sostatt, at fólk vóru góðskutilvitaði um vín, og at tey drukku meira enn eitt glas, og tað hevði upphavið til kristindómin, Jesus Kristus, einki ímóti, annars hevði hann ikki gjørt

fara at bjóða »bestu búffar í býnum« fram, vildi tað verið stór synd, um ikki bar til at drekka eitt glas av víni afturvið. Og at tað er hetta, vit hava lagt dent á, vísir, at vit bert hava søkt um hálvt

koyrt hann ein túr aftur til heimbygdina. Nú sást elli á honum. Eg ætlaði at bjóða honum inn til eitt glas, sum so mangan fyrr, men hann troystaði sær ikki. Elli, tá ið tað byrjar at níva, er sum við útró

hevur verið. Her skal verða gjørligt at ganga og síggja niður í salin, og her er eisini ætlanin, at glas skal í, so ljós fæst í salin hendanvegin, men at salurin uttan hóvasták kann myrkaleggjast við eldrivnum

Fyri at at vit øll kunnu tosa um gastronomi og gleð­ina við at njóta eina góða máltíð og kanska eitt glas av ár­­gangs­víni saman við familju og kenningum, skal kostn­að­urin verða sámu­lig­ir. Fyrst­ani

At fólk longu tá tey kasta burtur, skilja tað, tey forkoma. Vanligt húsarhaldsburturkast fyri seg, glas, pappír, elektronik og so framvegis. Og tað mugu vit í Føroyum eisini fara at venja okkum við. Poul

tað er tað eingin ivi um, at tað var pent gjørt, men kanska hevði hann heldur skula givið henni eitt glas við panodilum, ístaðin fyri blómurnar.

blóðdálkað. - Tá vit komu aftur í íbúðina, var lítið eftir. Veggirnir vórðu blástir út, og her var einki glas eftir, sigur hann. Guydo Tetelbaun sigur, at hetta var ræðandi, tí alt er so óvist. - Hetta kann vera

ikki gloymi eg mongu sílatúrarnar við pápa í Suðuroynni. Smakkurin av stoktum sílum og so eitt stórt glas av cognac omaná, tá aldurin var til tess! Betur verður tað ikki. Hóast bleyttkókað egg fingu meg úr

hava roykstovu við grúgvu og so seinni glas­stov­una, sum er frá nýggjari tíð, tá part­ur av grótvegginum varð rudd­aður burtur og nýggj­ar tilfari sum timbur og glas gjørdu tað møgulgt, at »síggja vatnrætt«