á teimum gráu klettunum. Tá ið tað rivaði fyri eygunum árla á morgni, og tað dró ikki skýggj fyri sól, lá Fuglafjørður so svøvntungur í morgunroðanum og goymdi at teimum tilkomnu og lýddi teimum í hoyra

Onkur heldur, at einki rínur við leiðaran, annar heldur, at har man ikki altíð vera lætt at býta sól og mána javnt til øll. Báðir partar kunna hava rætt. Javnvág rokkin í 2004 Fíggjarliga hevur húsið

ynskir tú, at fylgja við tíðarandanum og har við lata tíni lívsvirðir skola burtur eins og kavi fyri sól. Ella ynskir tú at Guðs orð skal verða ein viti á lívsleið tíni? Sat og eygleiddi flesjarnar, tað var

termometrið. Sjálvt tá ið tað frysti, vóru almennu hitastigini 16 stig og tey, sum hoyrdu til, tosaðu um sól og summar.

skulu vera rávøruleverandørar til Skotlands og Danmarkar. Og eg dugi ikki at síggja nøkur tekin í sól á mána til, at hesi viðurskifti fara at broytast. ? Samstundis hava vit sett okkum í ta støðu, at vit

Hitin var ótolandi hjá mær, og eg skilji ikki, hvussu serliga tey smáu kunnu ganga úti í so heitari sól. At síggja alt hetta, bleiv ov nógv fyri meg, so eg fór burtur frá eina løtu, meðan foreldur míni og

nakað. Men sum frá leið uppstóð ofta ein misstemningur millum okkum, sum fyrr hvarv, sum døgg fyri sól, bara við einum eggjandi smíli, sum vísti, hvat vit bæði høvdu bestan hug til beint nú. Tað, sum fyrr

ásíggiligur. Ásjónin grisk gudaborin Nøsin hábærsligt fínliga risin sum Svartbakstindur í rísandi sól. Eyguni gløgg, blá skiftandi ímillum bítskan skerping og brosandi lýkku ? Stundum ? sorgbitin sár.

var eisini millum teir fáu, sum komu til venjing uttan mun til, um tað var regn, kavi, vetur - ella sól og summar. Eisini eru vit fleiri, ið minnast aftur á, hvussu Rói við sínum geniala skemti kundi fáa

bert staðfesta, at hetta hevði verið ein framúr góður dagur, hóast ein hevði kunnað ynskt sær meiri sól og nakað minni av ælingi. Eftir kappingar, mat, og mong onnur tiltøk endaði dagurin, soleiðis sum rættir