Afturat hesum kemur, at eitt kríggj móti Iraq fer at valda iraqiska fólkinum so ómetaliga neyð og ræðuleikar, at álopið ikki kann verjast reint moralskt. Oman á hetta kemur so tann stóri vandin fyri, at

meginregla. Sálmurin gevur onga ábending um, hvat er áfattt. Støðan er hættislig, og skaldið er í svárari neyð. Skaldsliga verður neyðin lýst soleiðis: »Tí sí, illgerðarmenn bogan spenna, ørvar á streingin leggja [...] strongd, kenna grundstólparnar sundur støkka. Kenna tað trygga og fjálga farast og fara. Í allari neyð síni kendi Dávid staðið, har hjálp er at finna. Ikki fjøllini, men Guð: »Mítt álit eg seti til Harrans«

føroyingar hava roynt tað sum barn. Í føroysku skúlunum ganga sostatt nógv børn, sum eru í svárari neyð. Tey hava mist tað kærasta tey eiga. Sítt útgangsstøði í tilveruni. Sína neyðhavn. Men tey vera oftast

stjórnin í Iraq er bæði harðrend og ódemokratisk, og at iraqiska fólkið er kúgað og satt í svárari neyð. Spurningurin er tó, um hesin trupulleiki verður loystur á besta hátt við einum hernaðarligum álopi [...] føroyingar kunnu ikki moralskt liva við at valda iraqiska fólkinum ella fyri alt tað nøkrum øðrum fólki neyð og oyðileggingar í einum stríði, sum ikki er okkara. Nú um dagarnar var friðargonga í Havn móti kríggi

fiskiskap, men veruleikin var, at tað var stórt fiskaloysi undir Kuba tá og tí vóru teir komnir í dýrastu neyð av skipunum og sostatt høvdu tey ligið fyri akker á vágni í Havana líka síðani tey vóru smíðað, uttan

leiðara fyri allan arabiska heimin. Hann er einaræðisharri í einum fátøkum landi, har fólki líður svára neyð. Irakiski herurin var fullkomiliga lagdur í oyði fyri 12 árum síðan og er tí eingin hóttan. Enn finnast

drúgva ferð. ? Hetta er ein tung prosess, sum tekur í øllum førum eitt hálvt ár. Vit eru í dýrastu neyð við skúlum í løtuni. Fyrsti og annar flokkur í Kommunuskúlanum hava hildið til á loftinum í Tilhaldinum

berjast ímóti óndskapinum. Tey standa fyri sannleika og rættvísi, hjálpa og bjarga teimum, ið eru í neyð, og uppliva ein vakran romantiskan kærleika, ið bert er møguligur, tí at tey eiga hesar hetjudygdirnar [...] við okkara føtur - tey eru longri burtur - men fjølmiðlarnir gera okkum alla tíðina var við teirra neyð, og hjálparfelagsskapir finnast allastaðni og biðja okkum um hjálp. So í veruleikanum kunnu vit røkka

øllum til vildar og skavar í allari neyðini útyvir, at hann og tjóðveldisflokkurin eru komin í dýrastu neyð av, at teirra landsstýrismenn tosa í eyst og vest um somu tíð um sama mál. Í øðrum lagi afturvísir

kendum útvarpmanni eins og ein fótboltdystur. Enn einaferð er Jógvan Arge í bløðunum og kærir sína neyð sum býráðslimur. Evnið er tað sama: Eg sleppi ikki at at ráða, tí eru hini ódemokratisk. Hesuferð