varð Jógvan skjótur at leggja uppí. Men hetta kann neyvan skelka nakran. Eg vóni av øllum mínum hjarta, at 2003 verður árið, har sakleiki og kærleiki fara at leggja seg um Føroyar og fólk skilja, at vit

Hann var kola krunkandi svartur við einum hvítum hjarta undir øsinum. Vaks upp, meðan fyrstu pípini komu úr tí tómu rúmd frá russiska fylgissveininum Sputnikk, sum varð skotin út í rúmdina 4. okt. 1957 [...] gekk frá manni til mans og spurdi eftir kettuni. - Hevur tú sæð eina svarta kettu við einum hvítum hjarta undir øsinum? Jú, onkur visti at siga, at Gekkurin (Jóan Jakku hjá Mikkjals Jákup) hevði givið h

loysast - t.d. ein undirsjóvartunnil í Sandoynna, ein ítróttarhøll o.s.fr. Eg taki av fullum huga og hjarta undir við Rúna. Sandoyingar eiga í morgin sum ein annan dag at opna dyrnar og gera klárt til at taka

meining var við tí. Var lítli Torkil bara til kvøl og sorg og stríð? Tá slíkar kenslur troka seg í mítt hjarta inn, tað kennist sum ein toka, sum myrkir sál og sinn; tá vónloysi er bara - um trúgvin ikki var

Sosialurin fór á gátt hjá honum millum jól og nýggjár. Tað sást væl á Jan, at hann hevur nógv upp á hjarta, tí hann leggur í vaði, so skjótt vit eru sessað við borðið. Gleðin lýsir úr eygunum á honum, meðan

lagnan lagaði seg hjá tí einstaka og hvat møtti honum í árinum. Nógv okkara hava mist onkran sum stóð hjarta okkara nær, og tí kann tað kanska tykjast trupult at síggja glottar fyri framman. Gamla føroyska

deyða ein bjargandi styrki ? Á, visti øll verðin bert tað! Títt navn er ein salva, sum grøðir Mítt hjarta so fátækt og sært, Tað leskar tá lívið meg møðir, Og styðjar tá stríðið er hart. Á Jesus, títt navn

vísti seg at vera eitt bræv frá gomlu, gudrøknu mammu hansara, skrivað í kærleika av einum rørdum hjarta og av biðjandi hondum til hennara »burturfarna son«. Eftir dagfestingini at meta, var brævið gamalt

heilar blaðsíður og hálvar sendingar, um teir onki hava upp á hjarta? Mangan tí journalisturin ikki sjálvur hevur nakað stórvegis upp á hjarta. Hann skal fylla blaðið ella tíðina út. Men sjálvur er hann [...] Tann, sum vil brúka sendinetið ella prentsmiðjuna, má spyrja seg sjálvan, um hann hevur nakað upp á hjarta. Finst onki veruligt innihald, verður tað framborna líka onkisigandi sum allir hesir teldupostarnir

verið og tosað um bøkur sínar, um tað at skriva, yrkja ella eitthvørt annað, sum liggur teimum á hjarta. Hesi tiltøk hava verið hildin nøkur mánakvøld í fjørheyst, og hava kvøldini verið sera hugnalig