føroyingar við lív og sál um fólkaræði og mannarættindi. Um kristindóm, virðisgrundarlag, glíðibreytir, tolsemi, víðskygni, trongskygni og rættartrygd. Sum heild um átrúnað í politiskum høpi – og øvugt um politikk

hátt kann vera við til at byggja land. - Hóast vit sjálvandi skulu vera opin fyri tí fremmanda, tolsemi og alt hatta har, so er tað samstundis í ósamsvar við veruleikan her á landi. Tí við opinleikanum

við hetta mál (ið hevur vanvirðing og ágang á gøtuni sum árin); virða heldur enn at vanvirða; vísa tolsemi heldur enn trongskygni og dømandi sjálvrættvísi. Veitið teimum samkyndu virðing og trygd við lóg

teir báðir nakrantíð hava gjørt. Nógvar grensur vórðu fluttar, og menninir funnu útav, hvussu langt tolsemi hjá teimum kann røkka. - Longu aftan á tveir dagar kundi eg lippa og hugsa, hvat fanin havi eg gjørt

eyðmýkjandi bankakreppuárini ella kanska okkurt annað? So hvørt sum mentanarliga globaliseringin við tolsemi og margfeldni á skránni troðkar seg longur og longur inn á Føroyar og fleiri innflytarar av sonevndum

var ikki fatan fyri tí í familjuni. Tolsemi og toleransa Annars mugu vit systkin sanna, at ein serligan eginleika átti pappa langt út yvir tað vanliga, nevnliga tolsemi. Hann hevði altíð tol og átti eina

lond, er av alstórum týdningi - og tað skal vera ein sjálvsøgd sjálvfylgja -, at okur læra at vísa tolsemi mótvegis øðrum og góðtaka tær nógvu ymisku "nuancurnar", okur sum menniskju - sum einstaklingar - [...] við sær. Sjálvandi taka okur væl ímóti hesum fólki. Ein av fortreytunum fyri, at okur kunnu vísa tolsemi og virðing fyri øllum uttan mun til kyn, rasu, húðarlit, átrúnað, politiskan lit, kynsliga sannføring

sera áhugavert. Gamla tíðin er grundarlagið undir okkara vælferð í dag. Vit brøðurnir eru lærdir tolsemi og at rætta eina hond, har tað ber til, og so tað týdn­ingarmesta av øllum, at undir Guðs orði er

heimur ella aðrar “lógar-religiónir” ikki tykist at virða so nógv. Nei, velja heldur stikni - enn tolsemi. Men kvinkar Darwin nakað við eksistensiellu tilveruviðurskifti mannaættarinnar? Fyri mær - ikki

arbeiða, og gerast fulltíðar avlamispensionistur. Arbeiðsplássi mínum beri eg størstu tøkk fyri teirra tolsemi. Eg bjóðaði Øivind lækna til Føroya at vitja, tí eg hugsaði, at kanska gekk onkur í Føroyum, við