steðga harðskapi, sigur Mariann Reinert. Sosiali arvurin spøkir Í sínum dagliga starvi hittir hon javnan bøn og ung, sum onkursvegna uppliva harðskap. - Tað er umráðandi at hava í huga, at eingin er føddur
nærmast uppvaksin í ketildrakt á einum bilverkstaði og við motorolju á fingrunum. Í dag sæst hann javnan í klædningi og slipsi og etur pinnamat. - Eg havi ongantíð verið tann, sum hevur gingið nógv í slipsi
fyri annaðhvørt Fíggjarmálaráðið ella Kommunala Arbeiðsgevarafelagið. Starvsmetingarnevndin hevur javnan fundir og á hvørjum ári, ofta fleiri ferðir um árið, tekur hon avgerð um umflokkingar av limum í
ni, tí eg havi so mangan umrøtt tey áður. Men ikki hevur verið nógv lurtað, tó nú hoyrist eisini javnan frá grannalondum okkara um hesi fyribrigdi. Tað, sum eg vil umrøða á hesum sinni, er, hví verða hesi
nógv, er hvussu slepst framat, at landa fiskin “køkulturur” til virkini. Sum støðan er, so hoyrist javnan at skipini hjá teimum, sum í dag eiga virkini, altíð hava framíhjárætt til landing. Um tað er so
betri fyri. Longu í fyrsta kappingarárinum megnar Fulham at blíva nummar tíggju. Um hetta mundið eru javnan yvir 30.000 áskoðarar til heimadystirnar hjá Fulham. Men niðurflytingin er ongantíð langt vekk og
læraran frá egnari skúlatíð og vita, at hann kann vera eitt øgiligt beist øll árini. Hann er eisini javnan samrøðuevni millum fólk. Tað hava vit tó ikki fortalt soninum. Nú er spurningurin bara, hvat vit
sum hóska til tørvin og ynskini hjá verðandi og komandi eldru ættarliðum. Í tíðindunum frætta vit javnan um ovurnýtslu á almannaøkinum og um, hvussu Almannamálaráðið stríðist við at finna aðrar inntøkur
lívsleidd og geispandi ungmoy kundi havt allan orsaka til at misunt henni. Seinasta summar var hon javnan úti, og ikki man tað fara at bila heldur á komandi sumri. Eisini eyguni hevur hon góð, men brillurnar
fylgir Zumac aftaná eitt petti. Síðan leitar hann spakuliga longur vekk frá teimum, men hyggur enn javnan aftur eftir teimum. Men brádliga er hann vekk. Tey leita og rópa eftir honum, men eingin frensur
