yvirtaka Farmaleiðir, nakrar flutningsskyldur mótvegis útjaðaranum. Ein trupulleiki Hendan spurningin bar ikki til at fáa greiði á til blaðið í dag. Tað eydnaðist ikki at fáa fatur á Jógvani við Keldu, la

A. Bjarnason var farin frá. Á vári í 2012 hevði aðalfundurin annars samtykt broytingaruppskot, sum bar við sær, at ein serstøk nevnd skuldi fyrireika útnevningar til nevndarlimir og nevndarformann hjá felagnum

hann ikki vildi koma í læru sum bilmekanikari, tá hann nú kortini var givin í skúlanum - og soleiðis bar á, at hann fór í læru í 1950. Tá í tíðni vóru lærlingar ikki nógv virdir, og teir vóru tí ofta settir

og ymisk. Umframt krevjandi starvið sum skrivstovuleiðarin í Tinganesi, var hann sjúkhússtjóri, tað bar m.a. í sær, at hann var við á øllum fundum í sjúkrahússtýrunum í Klaksvík, á Tvøroyri og í Havn. Hetta

dømi um, hvussu vit dugdu at undirhalda okkum við egnum søgum, stuttligar og spennandi. Ein var, sum bar av øllum í hesum sambandi. Hann yrkti søgurnar, meðan hann for­taldi, og tað var, sum hann var ótøm­andi

limonada. Nakað betri kundi ikki hugsast. Við hesum tonkum sovnaði eg. Jú, vegurin fram gjøgnum dalin bar nýtt við sær. Nú kundi limonada fáast frammi millum vatna, men vit skuldu fáa nakað annað og meira

1959 fingu tey Christian, sum Harrin tók heim í 1965, bert 5 ára gamal. 1961 fingu tey ein son, sum bar hjartabrek, og bert livdi í tríggjar dagar. Í 1963 fingu tey Katrin. Hon er í dag avloysari á eldrastovni

søga um kundan sum ringdi til ein handil at biðja ørindadrongin koma við onkrum smátingi. Nei, hetta bar ikki til. Hann var júst farin til Kirkjubø við eini stoppinál! Eg kom víða um og kendi hvørja abeiðskonu [...] Hetta var eisini forkunnugur og góður døgurðamatur. Tað var byrjað tíðliga uppá árið at slakta. Tað bar til at fáa feskt kjøt úr Smæruni longu á Ólavsøku, tveir mánaðir áðrenn vanliga fjalltíð, sum var seinast

n, og har vóru vit undir øllum krígnum. At leiga var sera strævið. Húsini skuldu ikki rørast. Tað bar ikki til so frægt sum at seta ein nagla í nakrastaðni. Tað var heldur ikki altíð, at húsini vóru í [...] til Havnina. Kanska fóru vit at síggja okkurt føroyskt skip. Hetta var nakað seint um heystið. Tá bar so á, at Frederiksvaag hjá Restorff lá har. Hon skuldi fara til Føroyar um einar tveir dagar. So eg

damp­ur upp úr sjónum, so vit sóu nærum bert lanternurnar av hinum trolar­unum. Tað var so kalt, at tað bar ikki til taka trolið inn. So hevði tað fryst beinan­vegin. Fyri at fiskurin ikki skuldi frysta, mátti