órættvísi eisini ein innbygd fyritreyt í einumhvørjum samfelagi við einum ávísum kompleksiteti – sum Føroyar hóast alt eru. Rættvísi og órættvísi vil altíð vera ójavnt býtt. Men í einum demokratiskum samfelagi
fylgi við. Vanliga øsi eg meg ikki um politikk ella politisk mál. Eg royni at fara á val, og um Føroyar nú gerast eitt valdømi, so kann eg fara á val í Havn og velja onkran í Runavík.
royndir við sokallaðum vinnulívsprestum, og hetta er eisini nakað, ið Jógvan Fríðriksson heldur, at Føroyar áttu at roynt. - Arbeiðsmarknaðurin átti at havt sín prest t.d. tá hóttafall og uppsagnir vóru upp
meining. Men eg vil kortini siga, at við at binda Sandoynna saman við restini av landinum, so verða Føroyar í fyrsta lagi størri. - Harnæst fara fólk at koma aftur higar at búgva, og fer hetta at lætta munandi
órøkt, serliga í sambandi við ættarliðskifti á ymsum stovnum, virkjum og skipanunum. Í 1990 hevði Føroyar ongan bygnað skilt í strategiskum týdningi. Summar funktiónir virkaðu betur, aðrar verri. Samansjóvandi
valafylgi, og tað var tí ikki bara hann, sum við bankandi hjarta sessaðist aftur eftir steðgin, har Føroyar áttu skránna. Sjálvur hevði eg ikki hoyrt verkið áður, og vanliga er tað so við nýtíðartónleiki,
føroyskt mál skal verða eitt veruligt mál. Bara til eitt vist. Júst sum vit innast inni ikki vilja, at Føroyar skulu verða eitt land. Bara til eitt vist. Gott til sumt men ikki alt. Longri eru vit ikki komin
óhugnaligan dám, tá ið mann samstundis sær, at sosialir trupuleikar verða eksporteraðir. - Skal Føroyar vera eitt land fyri nøkur fá útvald sterk fólk, spyr Ingvald á Kamarinum. Millum bestu skúlar í Danmark
urin, Fólkaflokkurin, víst seg at kunna víðariføra sína søguligu styrki kring um í landinum. Tá Føroyar gjørdust eitt valdømi, var metingin hjá undirritaða, at smáu flokkarnir fóru at vinna fram, og at
úr tryggu Føroyum til ótrygga Tunesien, so fer Tallell Bel-Ackhal frá trygga Tunesia til ótryggu Føroyar. Var málið fløkt í Føroya Rætti, so var tað hvana verri, nú tað var fyri í Eystara Landsrætti. Tí