var dani, ættaður frá Fåborg á Fyn, hann var útbúgvin bilmekanikari og kom til Føroyar síðst í 70-unum at arbeiða sum plátusmiður. Hann arbeiddi í nøkur ár sum plátusmiður á bilverkstaðnum hjá Frits Jensen
Føroyum. Um listakvinnuna Astri Luihn er fødd í Oslo í 1949, har hon eisini er uppvaksin. Fyrst í 1970unum flutti hon saman við manni sínum til Føroya. Astri er málari og grafikari, og arbeiðir bæði figurativt
in, so hon verður verandi hjá fólkunum, sum høvdu tikið hana til sín. Anna var annars heima í 60’unum, hevði tá starv í Føroya Banka, og hesi bæði árini var Anna knáur hondbóltleikari á fyrsta kvinnuliði
holla undirvísing í føroyskum máli og lærdi at skriva føroyskt, sum ikki var so vanligt tá. Síðst í 30-unum fór Astrid til Keypmannahavnar at arbeiða. Hon var fyrst á Bispebjerg Hospital sum køksgenta, síðan
mun aftaná, at monopolhandilin varð avtikin í 1856. Føroyingar byrjaðu sjálvir at handla og frá 1870unum fóru menn eisini sjálvir at útvega sær fiskiskip og reka havfiskiskap. Menn gjørdist eisini meira [...] føroysku tjóðini, sum vit hava sæð hesi stívligu seinastu 100 árini er tjóðskaparliga tilvitanin frá 1870unum og frameftir. Núverandi politiska skipanin Undir núverandi heimastýrisskipanini eru Føroyar bundnar
Christian Svabo greiðir í 1780-unum frá, at tað eisini var kasta nót eftir sílum á sjónum, men tað vanliga var at fiska síl við tráðu í vøtnunum. Smáir sílahúkar fingust tá í 1780-unum til keyps í kongaliga e
50/50 land og ríki. Men so hendir lítið aftan á fastløgdu útbyggingarnar, sum mundu enda fyrst í 80?unum. Allar nýætlanir verða lagdar til viks, og ístaðin skal álit skrivast um framtíðar bygging. Men veruleikin
Ninu stórur við búfólkunum. Kenslan av at tey yvirliva, men ikki hava møguleika, at bjóða búfólkunum eitt virðiligt lív, spøkir. – Tað er serliga ringt um kvøldarnar, tá ið songartíðin nærkast og tíðin [...] upp í saman í vikur og mánaðir. -------- Til tess at verja privatlívi er nøvnini á nøkum av búfólkunum í reportasjuni broytt.
røktarkrevjandi eldru. Kvinnan í familjuni hevði hesa uppgávu, og samfelagið hevði ongi tilboð. Í 1950unum varð heimarøktin sett á stovn, og møguleiki var nú fyri at fáa hjálp til røkt, at keypa inn og at
siga sína meining. Tað, sum harmar meg mest og fær øði í meg er, at ongin talar ímóti hesum óvenjing-unum. At Gerhard Lognberg og Jenis av Rana hava sínar meiningar, vita flest øll. Tað, sum er ósømiligt