lov at spæla tónleik har teir koma frá. Tað er nokk tann konserin, ið eg gleði meg mest til. Hvat er títt besta G! minni? Fyri meg, so er tað ein av konsertunum har eg sjálvur spældi. Skal eg siga eina [...] n, tónleikari, svarar trimum spurningum um G! Hvørjar konsertir ætlar tú tær til á G!? Eg ætli mær at so nógvar konsertir sum gjørligt. Er nøkur konsert, sum tú gleðir teg serliga nógv til? Tað er serliga [...] døgn og endaðu á G! Mini. Tað var ein stór uppliving fyri okkum, og er nokk tað minni úr G!, ið eg minnist best.

Vestmenningurin við grótharða vinstra arminum sigur við in.fo í morgun, at har er okkurt áfatt í knænum, men tað ber ikki til at siga hvussu støðan er fyrr enn hann er skannaður í morgin ella ovurmorgin. [...] endiliga á heimavølli Sigurin var eisini sera kærkomin fyri fjepparar, og nú tveir dagar eftir sigurin, minnist KA-fjepparin, Ágúst Stéfansson, aftur á sigurin við hugtakandi sjónbrotið, ið vísir størstu løturnar [...] ikki við, tá ið KA bjóðar Vali av í Reykjavík í annaðkvøld. Í sjónbrotinum er kortini eisini okkurt at fegnast um við føroyskum eygum, tí har sæst høllin fara heilt upp a kók, tá ið Allan Norðberg slær

løgið, at Vilhelm heldur tað vera trupult at seta orð á kenslurnar. - Eg veit ikki, hvussu eg skal málbera meg. Sjálvt um vit vistu, at heilsan hjá Atla var farin at bila, hevði eg ikki væntað, at tað fór [...] altíð áhugavert og hugaligt at fáa eitt prát við hann, tí Atli hevði mestsum ein persónligan áhuga í øllum. Eg minnist til dømis, at hann um kvøldarnar og næturnar plagdi at ringja til skipini í Barentshavinum [...] , sum fáur. - Vit vistu, at hann var óvanliga dugnaligur við samráðingarborðið, men eg minnist eisini, at teir, sum sótu hinumegin borðið sóðu upp til Atla Dam, og eg veit, at hann fekk nógv rós frá teimum

Skálavík borið orð fyri, at vera av raskastu sjómonnum, her var Tummas einki undantak. Sjálvur minnist eg Tummas frá óvitaárum. Tað var so, tá vit vóru børn í Skopun, at nógv skip komu at seta fólk av og fáa [...] fáa fólk umborð. Her minnist eg “Norðfari” koma á Skopun og floytaði eftir báti at koma út til sín. Sjálvur átti eg beiggjar við. Henni Stórá førdi Norðfari. Her minnist eg Tummas ímillum manningina, ein [...] fyri tað mesta. Fyri nøkrum árum síðani byrjaði sjúka at nýva henda skilamann, men álíkavæl var hann virkin. Eg havi havt tað gleði av, at koma at kenna henda merkismann sera væl, hann var ein vitandi

til sjós aftur, og nú vóni eg bara, at eg fari at fella til og trívast í mínum nýggja starvi. Eg fari at brellast eftir at sleppa til sjós aftur, men eg uggi meg við, at starvið hóast alt luktar eitt sindur [...] tríggjar vikur, og skipari var Dánjal Petur Højgaard. - Eg minnist, at aldan var tung norður gjøgnum Djúpini, og eg spýði, men eg minnist einki um, at veðrið ikki var gott á túrinum. Eg havi ikki havt sjóverk [...] snellu, tí einki var at fáa við línu. Tá toskurin byrjaði at koma aftur, fóru vit at royna við línu. Vit settu egningarmaskinu í bátin og vóru soleiðis teir fyrstu, sum fingu maskinuna at rigga umborð á hesum

til hansara, ikki so nógv fyri at biðja um hjálp, men heldur fyri at veita hjálp! Sig mær satt Tað var vist ikki rætt at avvísa hana, og betri hevði verið at gera seg til eitt við hana. Avvísandi tala hansara [...] skreyt og skrúð, hvørjum ert tú gestur kæri? Heldur tú, at nakar fær hug at goyma teg hjá sær? Torir skald um teg at røða, fuglurin um teg at kvøða? 2. Ei tann lýggja summardag nældi tú, har blómur pranga [...] hann ikki eisini ofta undrað seg um, at hon megnaði at stríða seg upp gjøgnum harðfrystu jørðina, meðan aðrar og meiri sartar plantur hvørki høvdu dirvi ella megi at vísa seg? Kanska kom hon nú aftur til

hetta skal upplivast fyri at trúgva, at tað er satt. Hevði onkur fortalt mær, at slíkt kundi henda, hevði eg næstan sagt, at tað var kolasvørt lygn. Men eg havi fingið annað at síggja, sigur Anfinn Kallsberg [...] ikki so djúpar rivur. - Eg føldi beinanvegin, at vinstri kjálki bólgnaði upp. Vangin líka sum doyvdist, og eg hevði onga pínu at tosa um. Eg kann siga, at eg lítla og onga pínu hevði seinni heldur. Anfinn [...] ógvuliga skjótt og nógv eftir stoytin. - Ja, eg vil siga, at andlitið var sum eitt stórt egg at føla uppeftir. Eg hovnaði uppundir høgra eyga, sum at enda var heilt afturlatið, tvørtur um nøsina og yvir

fer at koma við meira søguliga korrektum upplýsingum. Ætlanin er tó fyrst og fremst, at hesir nevndu leggja fyri, og síðani royna at fáa áhoyrararnar at leggja upp í prátið. Ofta hendir tað, at tað sum [...] stykkini júst so stór sum tú vildi hava. Onnur minnast, at mamman plagdi at senda tey oman til Katrinu at keypa vinslar ella bendlar. Onkur minnist fyrstu sokkabuksurnar til gentur, giraffitrussurnar, sum [...] fyrireikararnir hava lagt til merkis er, at nærum øll sum koma inn á gólvið í handlinum fara at tosa og minnast aftur á tíðina, tá handilin enn var opin. Summi minnast, at tey altíð keyptu ost frá Halldor, tí

verður útbýgdur. Minnist meg rætt so nevndi Magnus ein fjórða skúla, men minnist ikki hvør tann skúlin var. Eftir at Magnus nevndi hesar skúlarnar gav hann ABC-samgonguni æruna av, at skúlarnir vóru bygdir [...] samgongu æruna av, at hesir skúlarnir eru undir bygging. Tað er Fullveldissamgonguni at takka, at hesir skúlarnir verða gjørdir og víðkaðir. Tað, sum Magnus ikki hevur hugsað um er, at slík byggitiltøk skulu [...] landsstýri, sum hevur henda tunnil lati bygd tekur sær æruna av, at hesin tunnil er bygdur. Tá er ikki at koma afturum aftur og siga, at ABC-samgongan hevur alla æruna av tunnlinum, tí ger tú tað, so skal

bønir vórðu hoyrdar. Okkum nýtist ikki at koma við drúgvum og neyvum frágreiðingum fyri at fáa Guð at skilja okkara støðu. Í øðrum lagi, er tað ein troyst at hugsa um, at tann fyrsti, Jesus tók við sær heim [...] lagi er tað ein troyst at hugsa um, at hann minnist til okkum, eisini í teimum løtum, tá ið vit ikki eru før fyri at samla tankar okkara sum vit vilja. Hann biður fyri okkum, at trúgv okkara ikki má tróta [...] legði alt okkara í sor, ella tá ið møði gjørdi, at vit ikki orkaðu meira. Vit royndu at biðja, og vit vistu, at tað var einki vit høvdu størri tørv á, enn at tosa út við Guð, men vit orkaðu ikki. Í slíkum