flokkum. Eitt felagseyðkenni er, allir eru menn. At enda, vil eg sitera ein viðmerkjara á Norðlýsinum, (kyn ikki upplýst), ið sigur: "Hví ikki tað, ein í Svíni og ein í Nólsoy, ein í Søltuvík, ein á Glyvursnesi

áhuga fyri hesum arbeiði, men menninir skulu eisini verða við, sigur hann. Ikki ein spurningur um kyn Fyrrverandi forkvinnan í Javnstøðunevndini, Turið Debes Hentze, heldur, at tað er líkamikið, um tað

um” og sum m.a. “[...] ber við sær átøk til frama fyri javna kynsumboðan, átøk ímóti vansum vegna kyn,[…].” Tí er tað eisini undranarvert, at Barna- og útbúgvingarmálaráðið og Setrið í svarinum frá 15 [...] metir, at Fróðskaparsetrið eigur at átaka sær serliga ábyrgd at slóða fyri at basa mismuni vegna kyn. Skal hetta tulkast sum, at javnstøðuætlan Setursins bert er til pynt? Fleiri universitet aðrastaðni [...] málini, sum Setrið hevur sett seg fyri í javnstøðuætlanin? Til dømis at fremja “átøk ímóti vansum vegna kyn”? Tí undrar tað eisini Javnstøðunevndina, at málið so lættliga verður skúgvað til viks sum ein jav

Føroyum? (T.e. danir). Vit kunnu liva við at landsstýriskvendi ikki skilir ímillum kall- og kvenn-kyn, hvørfall og hvønnfall. Landsstýriskvinnur og menn koma og fara. Men eitt starv sum landsanti-kvarur

okkara egnu ostaklokkum og lata sum um, at alt fryd og gammen. Vit skullu rúma øllum. Óansæð aldur, kyn, átrúðnað, vaccinur, pengar og húðarlit. Tí mugu vit byggja skynsamt og hugsa listini við frá byrjanini

heimeftir. Hetta var um tað mundi, tá ið Fuglafjarðar sjónleikarafelag spældi sjónleikin Systrarnar á Kynn. Studentar úr Havnini vóru komnir norður at vitja, og skuldu teir hava dans um kvøldið í Sjónleikarhúsinum

sær av teimum "bleytu" virðunum og menn av teimum hørðu, men harafturímóti má idealið verða, at bæði kyn supplera hvønn annan við teimum hugsjónum, tey hava um bæði hesi virði.

okkum menn. Til dømis tá tað kemur til sjúklingar, so eru kvinnurnar betri til at takla sítt egna kyn í sambandi við ávísar kvinnusjúkur. Og sum heild eru tær góðar til tey bleytu virðini og familjuna

stendur at kalla í stað í Vágum. Tølini vísa eisini, at í miðal fyri alt tíðarskeiðið og fyri bæði kyn samlað er undirtøkan fyri koppsetingini misjøvn í ymsu økjunum í landinum. Minsta undirtøkan er í

siga, gensidig respekt - millum starvsfelagarnar. Uppgávurnar vóru tær somu og eingin legði í, hvat kyn tú vart. – Á sama máta var eisini virðing frá borgarunum. Eg havi altíð følt virðing rundan um meg [...] vit koma í samband við tey, ið hava onnur áhugamál enn tað, sum ofta seta í samband við eitt ávíst kyn. – Vit skulu eisini ansa eftir ikki at kroysta rollur niður yvir børnini. Latið børnini sleppa at spæla