eg fái eitt hugskot – tá ið eldur kemur í búkin á mær. Eg má fylgja tí. Eg geri tað, sum gevur mær eld í búkin. Eg dugi ikki at keða meg. Eg blívi í ringum lag. Um eg ikki geri okkurt, so blívi eg deprimeraður
teirra persónliga frælsi verður sýnt virðing. Starvsfólk og leiðslur runt Føroya land, hava arbeitt eldhugað seinastu árini inni á heimum, sambýlum og røktarheimum fyri at gera umstøðurnar meira virðuligar [...] og av øllum eldsálinum, sum akkurát Føroyar hava fostra í hesum arbeiði. Mín vón er at vit, ið eldhuga arbeiða innan eldraøkið/demensøkið, áhaldandi halda tí góðu kósina. At vit sleppa at halda áfram
vann steypakappingina. Tí vóru víkingarnir og Sigfríður Clementsen eisini síðsta summar í europeiska eldinum. Luttøkan í fjør var minnilig, tí tá eydnaðist tað Víkingi at vinna samantalt á Inter Turku úr
tilskalkað, so eingin varmi skuldi sleppa frá. Um morgunin fór konan tíðliga upp, hon kyndi aftur eld. Tá ið hann so var avlogaður, fór tær at lata av sorninum. Tær høvdu tvey treskitrø. Tær fyltu uppi
Jógvan í Trøllagili og Dagmar, ættað úr Leirvík, vóru foreldur okkara. Klara var triðja í røðini av fimm. Juel sum var elstur doyði bert fáa dagar gamal, Eiler ið doyði 2012, eftir sita vit systrarnar
politiska aktivismu.) Oftani, ikki altíð tilætlað, havi eg styðjað ópopulerum kampanjum og persónum, spýtt eld eftir frælsisnápandi formyndaríi, serliga heilsufanatismu, vitleysari veruleikaflýggjan og sparkað
politiska aktivismu.) Oftani, ikki altíð tilætlað, havi eg styðjað ópopulerum kampanjum og persónum, spýtt eld eftir frælsisnápandi formyndaríi, serliga heilsufanatismu, vitleysari veruleikaflýggjan og sparkað
politiska aktivismu.) Oftani, ikki altíð tilætlað, havi eg styðjað ópopulerum kampanjum og persónum, spýtt eld eftir frælsisnápandi formyndaríi, serliga heilsufanatismu, vitleysari veruleikaflýggjan og sparkað
brennistøðina, men tá ið sløkkiliðið kom fram, vísti tað seg at talan var um nógvan royk, men eingan eld. Orsøkin til eldávaringina var, at eitt roykbluss av einum skipi varð vorðið virki av onkrari orsøk [...] gevur nógvan, appilsingulan royk frá sær, sum sæst víða um. Men tá ið talan bara var um royk og ongan eld, varð eingin vandi á ferð, leggur hann afturat.
Atlansflog. Men soleiðis sum skilið er nú, kunnu vit ikki vænta stóran áhuga, tí brent barn ræðist eld, sigur hann. Les eisini greinina hjá Ragnar Arnfinnsson Johannesen: Vit minna um eitt illa rikið m
