TV2 segði hann hann, at tað er allur ríkisfelagsskapurin sum hevur vunnið steypið. Hann varð eisini spurdur, hvussu nógvar pannukøkur, hann hevði etið á Ráðhúsplássinum í dag. – Onga, var hann skjótur at [...] at svara. Hann hevði tosað við fólk og hugnað sær, men legði afturat, at um tvey ár ætlaði hann sær eisini at eta pannukøkur. ##med2## ##med3##

døgum, har hann spælir grannin Valdemar. Tað hevur hann gjørt síðani 1997 og til í ár. Hann var fyrstu ferð at síggja í 1976 í hesum universinum, tá hann var við í »Manden på Taget« – har hann júst spældi [...] spældi maðurin á takinum. Síðani fekk hann leiklutin sum Valdemar í sjónvarpsrøðini »Beck«, har hann hevur verið við, síðani røðin byrjaði í 1997. /ritzau/

sjónleikari, sigur hann. Sum tannáringur lýsir Hjálmar Dam seg sjálvan sum eitt “ókekkað fokkhøvd,” sum hann tekur til. Hann hevði ilt við at støðast nakra staðni, men rak fyri vág og vind. Hann rann úr einum [...] løta á palli er, svarar hann: - Eg havi eina ferð kukkað í buksurnar á palli. Tað havi eg ongantíð sagt nøkrum, sigur Hjálmar, áðrenn hann flennir í kíki. Hann greiðir frá, at hann var við til at seta upp [...] lítla kamari. Hann hevur stíva kenning. Gremur seg um sítt forbannaða lív. Fjálturstungin hyggur hann at akvavit-fløskuni, sum skjótt er tóm. Trýstir ballstubban í øskubikarið. Jú, hann skal hava ein afturat

tá sigur hann við lærusveinarnar: Setist her, meðan eg fari burtur haðar og haldi bøn. Og hann tók við sær Pætur, Jákup og Jóhannes, og hann gjørdist syrgin og tók so sára at kvíða. Tá sigur hann við teir: [...] krossinum, hann skuldi heingjast á í morgin? Var tað tí píningin, hann skuldi ígjøgnum? Var ta tornakrúnuni, ið skuldi trýst­ast niður á høvur hans­ara? Var ta spottanini? Ja, ta kundi hann hava allar [...] blóðsdropar. Hann var satt menniskja, okk­um líkur á hvønn hátt. Hjarta hansara var fult av varma, hann kundi gráta við teimum grátandi, og hann kundi eisini gráta fyri seg sjálvan, hann føldi við sínum

gjørdi hann einki galið, og hann var als ikki ágangandi, sigur Eyðun Nolsøe. ? Tá ið Azmai kom til talvolympiaduna gjørdi hann eitt sindur um seg, tí hann vildi hava tvey hotellkømur, men hann fekk bara [...] men sum hann ikki fekk møguleikan til. Kløkkur av hendingini Zurab Azmaiparashvili var tikin við av løgregluni, og hann var í fongsli í tríggjar dagar, áðrenn hann slapp leysur aftur. Tá vísti hann fram eitt [...] hevði hann í 1998, tá ið hann var heilt upp á 2810 í rating. Azmai er formaður í georgiska talvsambandinum, og hann hevur verið ein av varaforsetunum í altjóða talvsambandinum FIDE. Í 2003 framdi hann sítt

Banka í 1964. Men hann fann skjótt útav, at bankastarvið ikki júst var tað, hann vildi, og tí søkti hann niður á handilsskúlan, Niels Brock, í Keypmannahavn. Tá hann var liðugur, fór hann at starvast eitt [...] SMS og teimum, sum eru uttanfyri. Hans Mortensen sigur, at hann um nøkur ár so spakuliga fer at hugsa um at trekkja seg. Men hevur Hans Mortensen so aðrar ætlanir, tá hann »longu« ætlar sær frá? ? Jú, tað [...] Keypmannahavn, til hann flutti heimaftur til Føroya í 1968. Tankin um egnan handil var kveiktur frammanundan, men kanska hevur Hans Mortensen fingið onkran íblásturin í Magasin. Sjálvur heldur hann, at forræt

sóknarprestur, var í farloyvi. Síðan fekk hann ein granskingarstyrk og var eitt ár á Fróðskaparsetrinum, til hann gjørdist skrivari í KFUM. Hetta starv røkti hann, til hann tók við sum prestur í Vestmanna tann [...] Skótahjálpini. Av øðrum, hann hevur tikist við í frítíðini, nevnir Uni Næs, prestur, at hann hevur verið við til at givið Kristiligt Ungmannablað út. Hann kom upp í hetta arbeiðið, meðan hann var KFUM skrivari [...] greiðir Uni frá, hevur hann tvær ferðir verið í Skorunum við vestmenningum. Tað hevur ikki staðið á at sleppa við, um hann ynskti tað, og eisini hevur hann fingið at vita, at hann bara skuldi siga til,

kom hann sær út í alment orðaskifti – ikki bara fyri at rópa sína søgu út í heimin – men kanska serstakliga tí at hann vildi hava mótstøðufólkini at sannføra hann um, at hann fór skeivur. At hann ikki [...] skilagóður sum fáur. Hann var altíð ágrýtin at læra meira, eisini um tað hann longu vitsti. Hann dugdi at seta alt í rættan samanhang. Ongin av okkum búskaparfrøðingum dugdi sum hann alla breiddina í vísindini [...] ikki stríðsmaður. Hann var vitborin maður, sum bara vildi hava viðurskiftini í rætt lag, sum samfelagsbúskaparliga er skilabest, grundað á vísindi og greiningar. Í hesum málum var hann heldur ikki radikalur

kanska dugdi hann ikki allar tær snildir, sum skulu til fyri at yvirliva í landspolitikki. Men hann kom inn í býráðið á Tvøroyri í 1985, og hann gjørdist borgmeistari í 1993. Í 1996 fekk hann til kommunuvalið [...] at hann var føddur javnaðarmaður, so atkvøðuna kundi hann ikki lova. Men Páll og Martin vóru eins góðir vinir fyri tað. Men á jólum 1999 rakti vanlagnan eisini Páll. Hann fekk eitt strik, har hann eins [...] sendi hann blómutyssi og bræv til Páll og bað hann um ikki at falla í fátt. Og Páll bardi seg aftur til lívið eftir eina áralanga sjúkralegu, og hóast hann er kropsliga nógv skerdur, so er hann sálarliga

og eg minnist, hvussu kedd vit vóru, tá hann skuldi avstað, hvussu nógv vit saknaðu hann meðan hann var burtur, og samstundis, hvussu nógv vit gleddu okkum til hann kom heim aftur. Tá vit so hoyrdu eyðkendu [...] øll út at hálsfevna hann. Sjálvt um árini gingu, og vit blivu eldri, so saknaðu vit hann altíð, tá hann ikki var heima. Tað týdningarmesta fyri pabba var, at vit høvdu tað gott. Hann plagdi altíð at siga [...] sjáldan skeldaði ella rópti. Hann var stuttligur, og vit flentu mangan eftir honum, tá hann skemtaðist, fortaldi vittigheitir, ella hermdi eftir onkrum, sum hann dugdi so væl. Hann var eisini góður at snakka