teimum eru eftir á lívi. Lagnan var hørð við Linvold, fleiri av børnunum doyðu heilt ung, men hann bar lagnuna sum ein maður. Linvold var sjómaður øll síni manndómsár og hann sigldi øll kríggsárini. Linvold

um Jóan Símun Edmundsson verður tøkur til dystin. Hann hevur verið hjá lækna fyrr í vikuni, men tá bar ikki til at staðfesta um nøsin er brotin, tí hon var so hovin. Toftamaðurin hevur trupult við at anda

varð eisini hildin stór skrúðgonga bæði inni í og uttan um kirkjurnar og eisini kirikjugørðunum, tá bar hvør maður brennandi kertu, bæði prestar og klerkar og leikfólk. Av hesum fekk dagurin navnið kyndilsmessa

Klaksvík og var viðvirkandi til stabban á Hellisenda á Borðoyarvík við tilhoyrandi lopfjøl – sum tá bar til at nýta við hóskandi dýpi útfrá. Magnus Dam Jacobsen (1935 - 78) prentari, seinni skald og høvundur

til framhald. Um ársskiftið 1977/78 var tað soleiðis Lions-limur, ið illa raktur av sjúkuni fyrstur bar hugskotið upp á mál, at seta á stovn eitt føroyskt felag móti krabbameini, og fekk tað góða undirtøku [...] Lions-felagsskapinum, var fyrsta nevndin sett saman av fólki við tilknýti til henda felagsskap, sum bar útreiðslurnar upp undir stovnan. Bæði stovningarfundur og fundir Krabbameinsfelagsins vóru fyrstu mongu

gjørdi songløg, sum tey gjørdu tað aðrastaðni í Europa í hansara tíð, tað er rætt; men í talu og skrift bar hann fram sína virðing fyri musikalska tjóðararvinum og tað er jú hann, sum meira enn nakar hevur fingið

Jacob, plagdi onkuntíð at fara niðan á Marknagil til gamla Jústinus og fáa eitt prát við hann. Tað bar meira enn so á, at hann tók soleiðis til: - Tað var so trongt niðri í lágni, at eg mátti koma niðan [...] lá nøkur ár blind í songini. Tá ið prestur kom til býggja, plagdi hann at koma at bírætta hana. Tað bar meira enn so á, at Sigga í Heiðriksstovu og Elin í Hvanngarðinum komu upp á loftið við og vóru við [...] spekt og sómi, sum hesar kvinnur høvdu fyri tí andaliga. Eitt lítillætni yvir fyri guddóminum, sum bar boð um heilagleika og reinleika, sum var sum ein gloria í fyriklæðnum hjá Dunga Oluffu. Lívið hevði

Jacob, plagdi onkuntíð at fara niðan á Marknagil til gamla Jústinus og fáa eitt prát við hann. Tað bar meira enn so á, at hann tók soleiðis til: - Tað var so trongt niðri í lágni, at eg mátti koma niðan [...] lá nøkur ár blind í songini. Tá ið prestur kom til býggja, plagdi hann at koma at bírætta hana. Tað bar meira enn so á, at Sigga í Heiðriksstovu og Elin í Hvanngarðinum komu upp á loftið við og vóru við [...] spekt og sómi, sum hesar kvinnur høvdu fyri tí andaliga. Eitt lítillætni yvir fyri guddóminum, sum bar boð um heilagleika og reinleika, sum var sum ein gloria í fyriklæðnum hjá Dunga Oluffu. Lívið hevði

væl og stóðu henni nær, komu boðini ikki óvæntað, tí vit vistu hvussu hættisliga sjúk hon var. Óluva bar sjúku sína við einum ómetaligum stórum tolsemi, men eingin ivi mundi vera um, at hon til síðst væl

gevi eg anda mín. Luk. 23.46. Og syngja sangin: O tann dag, tá Jesus kemur. Hann sum mínar syndir bar, Tekur móti mær í skýnum Og meg leiðir heim við sær Jesus hond í hond meg leiðir, Gjøgnum perluportrið