flogfari seinnapartin, hevði hann ivaleyst roynt at vunnið. Onkursvegna eitt sindur hugstoytt, at okkara fremstu telvarar, sum í dag brustu saman á 1. borði í sjálvari FM-finaluni, høvdu annað enn bara
harðliga til at mótmæla og ávara um tær stóru avleiðingar, sum hetta fær og enn meira fer at fáa fyri okkara fiskivinnu og útflutningsvirði, sum Høgni Hoydal og samgongan eru í ferð við at gera – og alivinnan
virka svartkjaft til surimi. - Eftir at Varðin Pelagic brendi í fjør summar, hava vit brúkt alla okkara orku til at byggja eitt stórt og nútímans virki upp aftur, soleiðis at vit kundu byrja framleiðsluna
tú til dømis hugsar um, hvussu nógv hagtøl vit sjálvar føra. Vit hava skyldu til at skjalfesta okkara arbeiði væl og virðiliga. Tí kennist tað fyri okkum løgið, at man ikki skjalfestir ein so týðandi
meira vitan vit hava um, hvat hendir inni í krabbakyknunum, jú betri kunnu vit viðgera sjúkuna. Okkara vón er, at vit upp á longri sikt kunnu brúka hesa vitan til at peika út teir sjúklingar, sum eru
Niclasen, í einum tíðindaskrivi í morgun Samstundis sá hon ein týdning í at vera kirkja fyri allar okkara borgarar, sigur Maria Jørðdal Niclasen. Tá ið starvið so ikki varð sett, setti hon seg í samband
uppskotið, hóast tað skuldi verðið samtykt. Og hann leggur eisini dent á, at hetta fer ikki at vika okkara støðu í ríkisfelagsskapinum, tí hetta er ikki annað enn »signalpolitikkur« Men hann heldur eisini
– Vit vera við undirlutan, um samfelagið og virki ikki gera íløgur í margfeldi. Tað fer at kosta okkara kappingarevni, tí tað eru nógv onnur lond, sum hava tað sum mál og gera íløgur í tað, sigur hon.
skipum atgongd í Tórshavnar kommunu á Ólavsøku, tvs. 28. og 29. juli. Ólavsøkan er tjóðarhátíð okkara og tí eitt serliga viðkvæmt tíðarskeið á árinum. Um vit ímynda okkum at eitt ella fleiri av
hava verið umráðandi at fáa upp á pláss fyrst. Og tað snýr seg um, at vit vilja tryggja okkum, at okkara limir kenna seg væl inni hjá okkum, og at eftirlitið, sum verður gjørt, er á einum professionellum