landsstýriskvinnan vil. Tey siga bara, at »vit leggja líka í, hvat landsstýriskvinnan sigur, vit seta okkara egnu samsýning.« – Men tað ber ikki til, sigur Bárður Nielsen. – Um vit lata hatta ganga, hvat verður

Og eisini Bárður Nielsen, tingmaður fyri Sambandsflokkin, sigur, at hendir tað, at vit ikki fiska okkara kvotu upp, setir tað okkum í eina vánaliga støðu, næstu ferð, vit skulu samráðast við onnur lond

kom eisini undan kavi, tá hon tvær ferðir tók saxofonina, og fekk aftur her tónarnar at koma út til okkara, við sera hegnisligum tekniskum avriki. Eisini settist hon við flyglið, har hon spældi og sang eitt

tóku gíslar, men har tað endaði við, at gíslarnir fóru í parti við ránsmenninar. – Og hjá summum av okkara fólkavaldu er persónliga trýstið stórt, og avleiðingar kanska líka stórar, segði Petur í Gong Hann

Eg royni at lurta eftir øllum sendingum, sum onkursvegna viðgera samfelagið, vit búgva í - og sum okkara forferdrar hava búð í. Og tilboðið spennur tíbetur víða. Tað eru sendingar sum Radarin, Skáin, Vitan

men tá tey fara at leggja útlendska marknaðin undir seg leiga tey høli til framleiðsluna. - Eingin okkara kennir til nakað líknandi. Katrin Kallsberg helt seg heldur ikki hava hoyrt um nakað líknandi, so

nunum, vit hava møguleika at gera okkum galdandi í. Samstundis bøtir ein skjótivøllur munandi um okkara møguleikar at fáa oyggjaleikirnar aftur til Føroya. – Vit skulu nokk finna útav tí, segði Gunvør

- Teit Jacobsen hevur góðan og sunnan hugburð. Tá hann vil sleppa avstað, so halda vit, at tað er okkara skylda at spæla við. Onkir eru farnir ov tíðliga avstað og eg ivist ikki í, at hann kundi ment seg

slíkum framførslum, sum tit sóu í Hørpuni í kvøld. Hvussu frammarlaga ert tú millum tínar líkar her um okkara leiðir? - Eg trúgvi, at innan tað, sum eg fáist við - tað, sum fevnir um Wagner - teljist eg ivaleyst

javna arbeiðspláss, er tað ein spurningur um vit ikki eisini skulu javna tær inntøkur, vit fáa av okkara tilfeingisvinnu, tí tað eru allir føroyingar, sum eiga tilfeingi, men tað eru bara nøkur fá øki,