er ikki deild javnt. Gestur Hovgaard hevur eina áhugaverda grein, har hann byggir á ymiska ástøði m.a. um globalisering, har hann siterar Reich, ið tosar um hetta at kunna velja, hvar man vil liva, ið ikki

samfelagsbyrður í tíðini aftaná lániumleggingina, uttan at hava sett seg inn í søguna aftan fyri m.a. hetta mál. Ein av hesum var ein mælskur skipari av Glyvrum, sum fyri okkum gjørdist dømi uppá ein

sum samfelagsbyrður í tíðini aftaná lániumleggingina, uttan at hava sett seg inn í søguna aftanfyri m.a. hetta mál. Ein av hesum var ein mælskur skipari av Glyvrum, sum fyri okkum gjørdist dømi uppá ein

samskipa Summartónar fyri 10. ferð, uttan skrivstovuhjálp. Nú er okkara festivalur minni, sigur Kristian m.a. viðvíkjandi prísinum fyri idealismu. Men hvussu leingi heldur idealisman, brennur idealisturin út?

einum lagi, ið fekk útvarpsstøðirnar at spæla Steely Dan. Í 1973 kom so fyrsta plátan út. ?Can?t Buy A Thrill?. Klassikarin á hesi plátuni gjørdist lagið ?Do It Again?. Hvørki plátufelagið ella Donald Fagen

men í 1975 eydnast teimum aftur at vinna í Woodkappingini, og árið eftir vinna teir á fyrsta sinni A-deildina í landskappingini. Í 1978 verður aftur ein vestmenningur føroyameistari í einstaklingstelving

flokkinum mest fortreð, tá ið harðast leikar á at vera partur av flokkinum, sigur Jógvan Mørkøre og sipar m.a. til Kristian Magnussen, fyrrverandi landsstýrismann hjá fyrrverandi Verkamannafylkingini, sum knappliga

serstakliga væl í holdum, mest sum ov eftir okkara tykki, men á Tonga verður vakurleikin hjá eini kvinnu m.a. mettur eftir, hvussu væl í holdum hon er. Kirkjur vóru allastaðni, og eg kundi ikki lata vera at hugsa

flyta til amerikanska meginlandið í árunum frá 1870 til 1914 fyri at finna sær størri lívseydnu. “A brain drain” – heilaflýggjan - so tað munar. Hetta er tíðin, táið niðurseta í óbygdum gerst møgulig

ið koyrdi okkum beint til tann dýra partin av Thamel, norðara býarpartin, har vit so vórðu slept inn a eitt hotell, ið var alt ov dýrt til okkum. Vit vórðu tó verandi her ta fyrstu náttina, tí vit vóru ógvuliga