Seinasta versið í sanginum eftir danska prestin, Fibiger ”Í ungdómi stóð mær verðin so ljós og lokkandi góð”, talaði til Bjarta og hjálpti honum ígjøgnum, tá ið Gud kallaði hann til umvendingar, 21 ár

Vit gjørdist ikki sørt skelkaðir tá ið Emil, bróður Herluf, ringdi til ein av okkum mánamorgun og segði, at nú var Herluf farin. Hann fór burtur úr okkara verð uttan pínu, sitandi hjá sær tað besta ha

Himlen havne Bestyrelsen for Thorsvig Lokalforening. Úr blaðnu Blå Kors --------------------- Minningarorð Skelkurin av hesi vanlukku kom heilt til Danmarkar. Tað vóru nógvir mans úr Hósvík við Nólsoynni

Maria og Dávur fingu 20 eydnurík ár saman, til Maria seinasta summar andaðist eftir stutta sjúkralegu. Vit ynskja at skriva nøkur orð til minnis um Mariu, og hvat hon hevði at týða fyri okkum. Vit hav

millum manna, bar tann stóri skarin ,sum fylgdi honum út á Leiribø, boð um. Vit vilja enda hesi minningarorð um Óla Berg við yrkingini ”Lívið” hjá Pól F. Joensen Lívið er eins og eitt kertuljós, ið brennur

Tað var ein av hesum sjáldsama góðu føroysku vetrardøgunum, at eg fekk deyðsboðini um ommu. Tað var stilli og kalt, sólin sá og eitt kavafølv lá í bygdini og í fjøllunum kring um Vestmanna. Eg hevði j

Nú várið er í hondum, og náttúran vaknar úr sínum vetrardvala, fór mín góði vinur og arbeiðsfelagið Árni Debes so brádliga um sýn, bert 47 ára gamal. Árni silgdi mong ár í Grønlandi við reiðarínum Qaj

Nú er enn ein av teimum farin, sum forðaðu fyri, at Nazitýskland vann á land her og trælabant okkum í tí ræðslustýri, sum teir útyntu í at kalla øllum Europa, fra Sicilia til Nordkap og frá Normandínu

Eriku. Tað gekk leingi um nakrantíð, at tey komu yvir tað. Tá ið Affe fór til gravar vórðu eisini minningarorð søgd um Eyvind, eins og navnið hjá honum eisini kom á gravsteinin fyrst hjá pápanum og síðan hjá

Høgni var føddur 4. oktober 1929, og var hann tí fyltur 79 ár, nú hann andaðist. Høgni fór sum ungur niður til Danmarkar at útbúgva seg. Fyrst tók hann studentsprógv, og síðani fór hann at lesa guðfrø