endamál. Nevndin í Havnar Sjónleikarfelag í dag sær soleiðis út: Karin Djurhuus, virkandi formaður, Anna Sofía Egilstrøð, kassameistari, Rúna Mortensen, Jón Thorsteinsson, Sólvá Jónsdóttir. Jytte Joensen

Jonna og Odmar eiga ein son. Hann eitur Oddmar, og hann er tannlækni í Aberdeen. Oddmar er giftur við Anna Maria fødd Müller og ættað úr Havnini. Tey eiga trý børn - Odmar, Sandri og Joanna. Odmar Færø hevur

Bergrún Íris Sævarsdóttir fyri bókina Vinur minn, vindurinn. Úr Noregi eru tilnevnd Geir Gulliksen og Anna Fiske fyri bókina Joel og Io, en kjærlighetshistorie og Simon Stranger fyri bókina De som ikke finnes

fáa kaffi frá konu mínari - vit búðu har úti. Aftur til vaðbeinið Tá ið kaffi var drukkið, koyrdi Anna okkum heim til Havnar. Nógv fólk var í havnargøtum, støðan var spent og tað tyktist sum verkfalsfólkið

Opening - Guðrið Hansdóttir - pla bu4 Tokyó - Petur Pólson - pla bu5 Tilnevning besta songkvinna: Anna Katrin Egilstrø - pla bk1 Eivør Pálsdóttir - pla bk2 Guðrið Hansdóttir - pla bk3 Lena Andersen - pla

Vinarliga nevndarlimir og tiltakslimir í ADHD felagnum Bjørg Dam Poula Patursson Anne Sophie Nordendal Anna Nolsøe Joensen Maiken á Mýrini Pætur Nattestad Petersen Durita Brekku Dam Edmund Djurhuus Rutt Ra

Silvurlýn Johannesen er komin til Gøtu í dag við eittans endamáli - at merkja stemningin á G! - Tá Anna, bróðirdóttir mín, segði, at hon fór til Gøtu, vildi eg koma við, sigur Silvurlýn úr Kollafirði. -

var vanliga kallaður Kalurin. Foreldrini hjá Hans vóru Marino Gudjónsson, sum var úr Reykjavík og Anna Maria Joensen úr Klaks­vík. Tey búsett­ust fyrst í Víkunum, seinni í Dalinum í Uppsølum. Hans var

flogfarinum vóru nakrir serligir gestir, teirra millum fótbóltsstjørnan David Beckham (myndin) og Anna prinsessa. Eftir at flogfarið hevði sett seg, kveikti David Beckham tann gylta kyndilin, sum nú fer

kjálkan, var hon skjót at siga,“Ja, øva teg nú!”. Síðan til ta ommuna, sum nú fyllir 90 ár, Anna-omma, ella Anna á Váli. Henda omm­an var tann omman, sum vit ommubørnini kanska sóu mest til ígjøgnum barn­dóm­in [...] tikið sær av teimum, sum treingja”, leggur omma út á míni fyrstu filmsupptøku av henni. Omma, ella Anna Sofía Reinert, sá dagsins ljós fimmta november 1920 í Havn. Longu sum fýra ára gom­ul misti hon mammu [...] við hann”. Har var tó okk­urt í luftini, tá ið ein kvinna í kórinum, Amalja, argandi segði, “Á je, Anna, tað hevði nú verið doyligt, høvdu Líggjas og tú komið saman, hugsa tær til – Á, tær song­røddir!”