komandi útgávur av bíbliuni. Ein annar skuldsetti Erasmus fyri at stuðla trúarvillingum. Tað verður sagt, at Erasmus kendi seg so hóttan, at hann gav lyfti um at seta ørindini inn aftur í seinni útgávur

orð: Nu fik man det Indtryk af den højtærede Kirkeministers Udtalelser, at jeg oven i Købet havde sagt, at Provst Dahl ikke var nogen smuk Mand: Ministeren opdagede imidlertid, at hann var en smuk Mand

so vavt alt málið upp í ein ellubita, tí tað, sum stendur í ”Fráboðan 02. mai 2001” er m.a. hetta: ”Sagt verður frá, at Mentamálastýrið hevur viðgjørt umsókn tygara um stuðul til útgávu av týsk-føroysku

við einum valdømi landsumfatandi. Óstabilari politisk skipan Edmund Joensen, løgtingsformaður, hevur sagt, at við einum valdømi fara Føroyar at fáa meiri “stabilitet” í politisku skipanina. Tað nýtist tó

til at ugga seg við: Hon smíðar sær mann av adaltræ og letur í Eyðuns klæði, tað var mær av sonnum sagt, til songar gingu tey bæði. Út um verøld og heim Til seinast skal verða nevnt, at henda viðgerð í

»“Vit búgva ikki í Føroyum av praktiskum orsøkum”, segði Heðin Brú. Og tað er so satt, sum tað er sagt. Uttan ta mentan, tað mál og tey virðir, ið hava skapt okkum sum menniskju og sum fólk gjøgnum túsund

tað havið eg nokk meira ella minni. Klæðir og framførðslu havi eg viðmerk­ingar til. Havi onguntíð sagt við hann, at hann ikki skal rykkja pannuna, og hann lurtar, tí nú gerð hann tað ikki so ofta. Og vil

hann segði, at hann ynskti at tey hittust so skjótt sum gjørligt, tá heimkoman var veruleiki. Sum sagt, so gjørt: Hann hevði ikki verið meiri enn hálvan tíma heima við hús, fyrrenn Mamy troppaði upp á

nakrir fáir pengamenn sluppu at hóreiggja sær sum teir vildu, tað er eyðvitað harmiligari enn orð fáa sagt, tí mær hevur álvaratos altíð dámt lýðveldið og farið helst at sakna tað í komandi tíðum. Carl Jóhan

vit vinmenninir. Sum Hans Andrias vaks, so vuksu eisini yrkjaragávurnar og yrkingarnar blivu sjálv­sagt betri og betri, men allar vóru á donskum máli, so vítt eg kann minnast. So hjálpti pápi (Djóni í Geil)