brosandi og fryntligur Edmundur mest álíkur einum stoltum høvdinga, sum eygleiðir sítt heimabeiti. Ting-formaðurin dámar sjálvur so avbera væl at vera á sjónum og fiska. Hann er eisini nokkso fólkaalskin

“monitor/skerm” at hyggja í og tað var hvussu himmalhválvi og havið háttaði sær. Hesir garpar dugdu nøkur ting, sum yngru skiparnir í dag neyvan høvdu megna eins væl – men væl duga teir yngru menninir kortini

m. Hon viðgongur tó, at tað er nakað heilt annað, enn at skriva eina skaldsøgu t.d. Tað eru onnur ting, ið skulu til. Ein skal ikki lýsa nakað uttan um. Bert skriva samrøðuna og harvið fáa fólk, leikarar

ráðstevnu í læraraskúlahøllini við heitinum “Menning av Fróðskaparsetri Føroya”, ið var ætlað øllum ting- og landsstýrisfólkum. Á ráðstevnuni vóru nógvar áhugaverdar framløgur og fyrilestrar um útbúgvingar-

sjóøki. Samanumtikið er økt samstarv veg­urin fram. Mangt bendir á at Tjóð­veldið fær eitt gott fólka­tings­val, og ivist eg ikki í, at flokkurin fer positivt at gagnnýta støðuna, um so verður.

Kell sigur eisini, at árið í ár hevur verið serstakliga gott hjá sørvingum. - Vit kunnu nógv fleiri ting í ár. Bæði í verjupartinum, móttøkuni og í álopinum eru vit sterkari í ár, og tað er eitt privilegium

spæla europeiskar dystir, áðrenn steypafinalan er á skránni. Fyri okkum er umráðandi at fáa nøkur ting at rigga, nú vit nærkast hesum uppgávunum.

fyri fólk, og hon hevur lagt merki til, at tað ofta er øgiliga ringt hjá fólki at skilja seg av við ting, sum tey hava arvað. - Fyri summi kann tað gott vera ein sonn plága at koyra okkurt burtur, sum onkur

tað, áðrenn dysturin er spældur? Eitt tað fyrsta, sum teir gomlu í politikki lærdu meg, tá eg kom á ting, var, at eg mátti ongantíð undirmeta mínar mótstøðumenn. Gjørdi eg tað, so skuldi eg rokna við at

nøkur duld dagsskrá at fáa føroyingarnar í land, og leggur afturat, at hann ikki kann úttala seg um ting, sum eru hend fyrr, men hann bara kann gera tað so gott sum gjørligt í framtíðini. Um skipið sjálvt