Men í Føroyum hava vit so trý tunnilsfeløg, legði hann afturat. Hansara uppskot er, at landsstýrið setur ein skjóttarbeiðandi arbeiðsbólk til at finna út av, hvussu vit skulu fíggja tær útyggingar, sum standa

senda tekningar inn til hansara. Speiskur kann hann vera, hann hugsar væl øðrvísi enn vit onnur, og setur spurnartekin við ymiskt, ið vit øll kenna. Hann býr í útvarpinum, men hvaðani hann er komin, vil hann

senda tekningar inn til hansara. Speiskur kann hann vera, hann hugsar væl øðrvísi enn vit onnur, og setur spurnartekin við ymiskt, ið vit øll kenna. Hann býr í útvarpinum, men hvaðani hann er komin, vil hann

ferðamannavinnuni at gera okkara land kent kring heimin og ferðafólkatalið økist ár um ár og tað setur meira trýst á náttúruna. Fyri Føroyar er tað kærkomið at fáa eitt vinnuligt bein afturat at standa

málinum. Og Sosialurin er fyrstur við “slóðbrótandi tíðindunum” frá “vælvitandi keldum” – og blaðið setur myndir og víðkaða oddagrein á breddan. Kringvarpið kritiskt Men Kringvarpið prógvar týdningin av,

at fiskinøgdin, ið kemur upp á land, er í stórari minking. Hetta fær ein hálvan setning, og síðan setur man seg væl uppafturá, tí ein útlendskur serfrøðingur hevur sagt, at fiskidagaskipanin er góð. Men

Hann breiðir seg ikki, men skrivar stutt og neyvt, kortini er tað rúm fyri søguni, hendingini, sum setur dám á lesnaðin. »Ólavur Halgi - fiskiskip og vaktarskip« er bæði upplýsandi og hugtakandi lesnaður

ein fantastiskan pall, sigur Steintór Rasmussen. Hetta setur eisini krøv til tónleikararnar. - Talan er um ein góðan pall og gott ljóð, so tað setur eisini krøv til tónleikararnar sjálvar. Nú spæla vit á

máli, er neyðugt við einum miðvísum brúkarapolitikki og einum virknum brúkarasamtaki, ið alla tíðina setur brúkaramál á politisku dagsskránna. Hetta vil, saman við einari skipaðari almennari upplýsing, skapa

sjúlingur hevur brúk fyri minni morfin, aftaná at hann hevur tosað við son sín. So hart og kontant setur Maria Aakre myndina upp, tá ið vit tosa um leiklutin hjá familjuni í viðgerðini av deyðasjúkum. - [...] sjúklingurin ella familjan hava tørv á hennara hjálp, hon velur tí at bakka, fer út úr stovuni og setur seg í vaktarrúmi. Alla náttina situr hon í vaktarrúminum og bíðar. Hon veit at maðurin er doyggjandi