overfor sin Reder, maatte uvilkaarlig spørge sig selv: Kan man med god Samvittighed lade den Slags passere uden at gøre Forsøg paa at faa det ændret? En Flok Mennesker kommer tilfældigt sammen paa et Kontor
hesar, annaðhvørt til ognar ella til láns. Alt hevur áhuga: Myndir, skamtanarkort, atgongumerkir, pass, heiðursmerkir, búnar, fótbúnar, leikur, alskyns lutir, bæði stórir og smáir, akfør o.m.a. Sjónba
lívsfrælsi síggja vit í tíðarskeiðnum frá 1996 til 2007, tá yvir 80% av føroyingum valdu sær reytt E.S. pass heldur enn tað grøna føroyska passið. Faktum er, at fýra út av fimm føroyingum velja E.S. passið sum
tutterne skal – som med bankpakke I – have et tilbud, de ikke kan sige nej til. Politikerne skal passe på, at de i deres iver ikke kommer for skade at sætte alle markedsmekanismer ud af spil. Hvordan sikrer
og í íslendska venjaratoyminum hava føroyingar funnið serbiska Luka Kostic, sum tó hevur íslendskt pass. Næsta norðulendska navnið er ikki óvæntað danskt. Í eini tíð hevur tað ljóðað fyri vist, at fyrrverandi
bók frá 1854: “The ancient translators in general could not have agreed, in so many countries, to pass by so considerable a portion of this Gospel, if they knew it, or had it in their Greek copies”. Er
skilst verður bíðað eftir, at ein granskingaravtala er komin uppá pláss. Tað merkir, at vit hava meldað pass til eina sera slóðbrótandi og mennandi samstarvsavtalu innan útbúgvingarøkið. Ein annar møguleiki
hongur saman við, at teir verða ikki skrásettir, tá teir eru føddir. Teir fáa aldurin, tá teir fáa eitt pass. Tá talan er um fótbóltsspælarar, verða teir ofta gjørdir yngri, enn teir í veruleikanum eru. Vanligt [...] um nigerianski framherjin hjá Viking Stavanger, Peter Ljeh bert er 31 ára gamal. Ljeh hevur eitt pass, sum vísir, at hann er føddur 28. mars í 1977. Í Stavanger hevur tað verið til umrøðu, um ikki Ljeh
fyrstu ferð í vetur dekkaði 5-1, har Una var eittarin, ið órógvaði uppspælið hjá Neistanum. Tað skuldi passað Neistanum væl, men tað gjørdi tað bara ikki. Hartil kastaði álopsspælið hjá Stjørnuni nógv meira
fisket vestenfor Suderøen, begyndte øjeblikkeligt Sejladsen hjemefter men mødte, saa snart de havde passeret Sunnbiarenda, et Hav i det voldsomste Oprør. Særligt gjaldt det naturligvis Farvandet ud for Vaag [...] Styrke, at kun faa mindedes noget lignende. Da en af de hjemkomne Baade havde observeret Sjóriddarin passerende Sumbø, var der derfor kun det svage haab tilbage, at den skulde være vendt om for at søge ly vestenfor