fyri nærum hálvttriðhundrað árum síðani skrivaði »Indberetningarnar«, har hann at kalla skrivaði minningarorð um føroyska málið – og so flyta okkum sløk hundrað ár longur fram, til V. U. Hammershaimb setti
føroysku sálina, at ein mentanarlig kollvelting fór fram á leið eina øld eftir, at hann hevði skrivað minningarorð um málið. Brádliga vaknaði alt, ið áður lá í dvala og í myrkri. Vit festu tankar á blað, vit fingu
Fyri okkum, ið kendu Óluvu væl og stóðu henni nær, komu boðini ikki óvæntað, tí vit vistu hvussu hættisliga sjúk hon var. Óluva bar sjúku sína við einum ómetaligum stórum tolsemi, men eingin ivi mundi
úr New Zealandi til matna, kom vend í. Nú steig umboðið fyri Havstovuna fram á pallin – og helt minningarorð um føroyska toskin, ið eftir øllum at døma ikki verður millum okkara longur. Landsins sakkøni
Dátt kom tað við, tá ið vit frættu, at Kristianna var farin haðani – bert 57 ára gomul. Kristianna setti altíð sín dám á, tá ið hon var í frítíðarklubbanum, har hon var virkin í áratíggju. Altíð var h
fólkaskaða Rithøvundurin, Martha Lichtenberg Madsen, sum ofta hevði ferðast við Tjaldrinum, hevði hesi minningarorð um hann: Venlig og smilende – et djærvt Haandtryk – som oftest en lille Vits eller et Fornøjet:
tekur konan Anna Katrina við. Tá ið Anna Katrina doyði í 1954, 83 ára gomul, skrivaði Maria Ejde minningarorð um hana, og segði millum annað: Við A.C. Djurhuus er farin ein av mætastu kvinnum Føroya. Katrina
Leygardagin 28. februar 2009 andaðist mamma okkara 84 ára gomul. Ein megnar kvinna. Hevði saman við pápanum uppalt okkum 7 systkin, sum øll komu væl avstað. Pápin var sjómaður, fór avstað um várarnar
Góða Ruth. Tómligt kennist tað, nú tú ikki ert ímillum okkum meira. Neyvan vardi tað okkum, at lívsleið tín skuldi gerast so stutt. Í oktober 2008 fekst tú staðfest krabbamein, fór til Danmarkar at sø
Eg vil her nýta høvi at siga nøkur orð um Erling Bech, systkinabarnið, skyldmannin, sambróður og vin mín. Vit hava altíð kenst væl, við tað at vit hava verið nær í slekt. Men tað sanna samfelagið kom
