fugli ella harum, so átti mamma arbeiðið at fáa hesar matvørur til høldar. At hagreiða fisk, at royta fugl – serliga skarvar vóru teir seigastu at fáast við, plagdi hon at siga – og so tað allar ringasta hon
láta og syngja fyri at ávara og styggja aðrar steggjar. Og teir láta og syngja fyri at fáa ein annan fugl av hinum kyninum at para seg við og fáa ungar saman við. So sangurin av fuglanevi livir so leingi [...] fartelefon, ja, og heldur einki ur. Sig so tað, ein gráan gerandisdag í krapaevju. Tað hoyrdi eg ongan fugl syngja um.
og eisini skutu teir fugl og harur. Men teir tóku onki upp av hesum, tí tað var konufólkaarbeiði, hjá okkum í hvussu er. Fiskin kruvdu teir kortini. Teir kundu fáa nógvan fugl, lomvigar og álkur. So [...] vit okkum, mamma og systrarnar í kjallaran at royta, eg minnist, at onkuntíð fingu teir heilt nógvan fugl. Vit sótu í tímavís og royttu, fingrarnir vóru viðtiknir. So at svíða og reinsa fuglin. Tað var tað
1994. Meðan 1978-lógin var um fisk, eitur tað nú ”livandi tilfeingi”, ið tó ikki fevnir um hval, kóp, fugl og alifisk! Í stuttum kann sigast, at lógin var mest at líkna við ein fløkjustamp tá hon kom, og hon
Dánjal Rói Olsen loysti hann av, og hann legði beinanvegin B36 framum. Einki skal takast frá ÍF. Fuglfirðingar nýttu reseptina, sum bygdafeløg so ofta hava staðið seg væl við í Gundadali. Teir vóru
1994. Meðan 1978-lógin var um fisk, eitur tað nú ”livandi tilfeingi”, ið tó ikki fevnir um hval, kóp, fugl og alifisk! Í stuttum kann sigast, at lógin var mest at líkna við ein fløkjustamp tá hon kom, og hon
1994. Meðan 1978-lógin var um fisk, eitur tað nú ”livandi tilfeingi”, ið tó ikki fevnir um hval, kóp, fugl og alifisk! Í stuttum kann sigast, at lógin var mest at líkna við ein fløkjustamp tá hon kom, og hon
fekk eisini góðkenning til, at sølutorgið kundi nýtast at selja nýveiddan fisk, grind og spik, egg, fugl, óskorið grønmeti og epli, og góðkenning var eisini til sølu av lidnum fiskavørum frá skrásettum og
kom á borðið hjá umhvørvismálaráðnum í Ankara, og har komu fólk skjótt eftir, at talan var um ein fugl, sum fuglafrøðingar í Ísrael høvdu merkt, og at hann hevði einki við njósning at gera.
tað mesta í verjustøðu. Hetta komst serliga av at teir mistu takið á miðvøllin, og nakrir raskir fuglfirðingar megnaðu at leggja trýst á B36. Einu ferðina rakti Uni R. Petersen á stongina, og var hetta