Brynhild hevur fyri soninum Olfert, sum fekk ta óhepnu byrjan á lívinunum, at hann var hildin at vera deyður í móðurlívi, og hann fekk eina føðing eftir tí. Hetta er ein serlig søga, sum var í FF-blaðnum fyri
n í Afghanistan viðgekk um vikuskiftið, at ein av hennara fremstu leiðarum, mullah Dadullah, var deyður, men rørslan gjørdi vart við, at deyði hansara fer ikki stórvegis ávirkan á virksemið hjá rørsluni
rin á skúlanum kann gera í samband við tað, sum er hent. Til dømis tá talan er um næming, sum er deyður, fer stuðulsbólkurin inn og ger nakað við plássið hjá næminginum, skrivar minningarorð, kransar ella [...] jarðarferðina og annað, serligan morgunsang við stuttum minningarhaldi og so framvegis. Ella tá lærari er deyður kunnu tey til dømis fara inn og tosa opið við næmingarnar, um hvat er hent, nær og hvussu, hvat nú
deyð elvt av smittu. Í Danmark vóru 11 tilburðir, sum allir hava verið lutfalsliga mildir. Eingin er deyður av sjúkuni í Danmark ella restini av Evropa.
tann 12. desember hoyrdi eg lýst í kringvarpinum, at Jákup Klein í Vági, ættaður úr Vestmanna, var deyður 95 ára gamal. Við hesi lýsing komu nógv minni fram fyri meg. Tái eg nú fari at royna at seta nakað
Hetta brotið úr 2. Sám., úr sorgarsanginum sum Dávid kongur sang um Saul og Jónatan, tá Saul var deyður, vóru beinrakin og hóskaðu so væl um mín góða vin, Ólavur. Ómøguligt er í stuttari hugleiðing at
gjørdist so sjúkur, at hann doyði. Hann var í skúla hjá okkum mánadag, og longu leygardag var hann deyður. Óli var ógvuliga góður við okkum. Hann forsvaraði okkum altíð, og hann segði, at vit vóru hansara
Niels Winthereig var deyður í Íslandi, og høvdu vit báðir verið saman við honum við »Nólsoyar Pálli«. Eg minnist, hvussu sjáldsama góður Niels var við ungdóm. At Niels var deyður, frættu vit umborð í Grønlandi
giftust í 1951 inn í barnsdómsheim hennara inni á Bakka. Tvey børn fingu tey, Tummas Jóhan, sum er deyður fyri 10 árum síðan, og so mammu okkara, Elsy. Hóast abbi kendi seg sum vágbing, so gloymdi hann ongantíð
Altíð gekst tú við einum smíli, og heilsaði uppá øll. Tá ein maður í Lopra fekk at vita, at tú var deyður, segði hann » tað var snedugt, eg trúði at hasin maðurin bleiv í minsta lagi 100 ár«. Nú ert tú komin [...] í at tæna Harranum. Eg hoyrdi teg syngja tvær ferðir í morgun, men tá eg vaknaði var abbi mín enn deyður. Vit møtast aftur ein dag, men tá búgva vit ikki so langt frá hvør øðrum. Eg elski teg. Abbasonur
