kin um Katharine von Bora í Posthúskjallarinum í Klaksvík. – Tað er í veruleikanum løgið, hvussu stutt vit eru komin hesi 500 árini síðani reformatiónina. Fyri 500 árnum síðani varð kvinnan ogn mansins
tí sama er hetta vorðin mín egni hugburður til slíkt, hóast eg slettist ikki haldi, tað er stuttligt, sigur Malan Maitri Arnadóttir. Hon leggur dent á, at í flestu førum eru tað eldri tilkomin fólk
undirvísa hesum næmingum í lítlum bólkum og har vit læra tey t.d. at nýta cd-orð, tosað stílar inn. Stutt sagt læra næmingin at taka ímóti tí hjálp, hesin tørvar og kann fáa. Við jøvnum millumbilum verður
nýggjum við fólki, sum kenna sína skyldu sum fólkavald.« Viðgerðin í Løgtinginum er loksins byrjað nú stutt eftir klokkan 16.
tann sum hevur Evropametið, so mann byrjar at vera við, har sum tað er ordiliga stuttligt, heldur Jón Bjarnason. Altíð stuttligt Hóast tað ikki gekk so væl hjá Páli, tá hann luttók í Heimsmeistarakappingini [...] tað ikki er stórur munur á at vera venjari hjá Páli, tá tað gongur væl og illa. – Tað er altíð stuttligt at hava ein svimjarar, ella eitt ítróttarfólk, sum er so seriøst, sum hann er, sigur Jón Bjarnason
postkassan á Oyrabakka - góðar 50 kilometrar burturi. Joel undir Leitinum, stjóri í Posta, sigur stutt og greitt, at postkassin verður ikki brúktur, og tí er hann tikin niður. – Tí hann verður ikki brúktur
– Børn eru á stovni ella í skúla meginpartin av degnum. Tá er tað stuttligt at fáa eina heilsan frá foreldrunum. Tað er tað, sum matpakkin er. Tað lítla í gerandisdegnum, sum er heimanífrá, sigur Sølvá
Nógvar kvinnur aftra seg við at fara og svimja ella sóla sær, tí tær stúra fyri, at tær hava for stóran búk, lør ella armar. Hetta er for galið, meinar kropsaktivisturin Elisa Vang, sum áhaldandi royn
avbjóðingin við Listasavninum beint nú er, at bygningurin hevur tørv á einari umfatandi umvæling. Stutt aftaná Karina Lykke Grand bleiv stjóri, uppdagaði hon, at tað regnaði inn gjøgnum takið. Landsverk
illa. Vit høvdu tak á teimum í fyrra hálvleiki, men missa so í seinna hálvleiki, tekur liðformaðurin stutt saman um dystin. – Dysturin var annars rímiliga javnur og kundi koppa báðar vegir, men verður hugt