i og teirra lekjandi árin hevur yvir sær ein næstan platonskan dám: So tók hann tvey bløð, legði tey á hendur sínar, andaði á tey og knústi tey, og beinanvegin varð rúmið fylt við einum livandi frísk­leika [...] onkrum landi, sum sjálvt tann fagri heimurin á vári bara var eitt stokkut minni um. Andans vígvøllur Sum Tolkien-elskarar vita, fer bar­dagin móti Sauron fram á tveimum heilt ymiskum hermótum. Annað er tann [...] ráðandi hugmynd. Tá ið Saruman hin Hvíti, tann falni vísmaðurin, á álvamáli nevndur Kurunir, doyr, verður soleiðis sagt frá: Ræðsla kom á teir, sum hjástaddir vóru, tí rundan um líkið av Sarumani savnaði

dagin hann var og tosaði við meg á skrivstovu míni á Fornminnissavninum, har eg tá arbeiddi. Hann tók tá ein samanlagdan álmanakka frá Tøtingarvirkinum í Gøtu upp úr lummanum og skrivaði okkurt á hann, sum [...] um, og tað bar ikki til at koma at honum í bræði. Eigarmaður hansara var so ólukkuligur, at hann setti seg at gráta. Sjóheitan grát. Hvat skuldi hann nú gera. Hann visti hvørki hvussu hann skuldi passa [...] práta við hann. Hann møtti so nógvum fólki, sum fegin vildu tosa við hann, og sum hann sjálvur eisini fegin vildi tosa við. Men tað tók alt ov langa tíð hjá honum at koma fram. Hetta helt hann ikki kundi

tíð fyri at seta seg inn í viðurskiftini. Vøkur oyggj Á ferðini í Føroyum var vitjað í Kolturi, Tjørnuvík og á Trøllanesi. Eisini vóru tey á vitjan á gørðunum í meginøkinum eitt nú í Norðadali og í Syðradali [...] eigarunum av donsku oynni Hjelm og er seyðamaður, hevur heimasíðuna www.sheep-isle.dk . Á heimasíðuni kunnar hann um seyðahaldið á oynni Hjelm og um seyðahald kring allan knøttin. Kjeld er ein eldsál, sum hevur [...] gongd í senn, og so nøkur eyka áhugamál mestsum fyri at fylla tíðina út. Tað er hann, sum hevur fingið ferðina til Føroyar í lag í samstarvi við norska blaðið Norsk Sau og Geit. Meiningin við ferðini var,

Jóan Pauli Thom­sen, hann leigaði ein bát frá Karl á Lag, sum kall­­aðist fyri ”Rosa”. Hann átti hann eisini eina stutta tíð, og lat hann so aftur til Karl á Lag. Men seinni leig­aði hann ymiskar bátar úr [...] vóru á veg heim at vitja foreldrini henda leygardag seinnapart. Tær høvdu avrátt við pápan um at koma ímóti teimum. Tá hann møtti teimum á Skál­askarði, helt hann veðrið vera so vánaligt, at hann mælti [...] skuldi hann tó gjalda út­reiðsl­ur. Jóan Pauli dugdi væl at skyna á veðri og tók fyrilit fyri umstøðunum, so fiskurin loypt­ist ongantíð. Hann lat tey ikki breiða á svartari hellu í skarpari sól. Hann brúkti

Müllers hús í Havn, sum hann letur smíða, er ætlandi keypt á hesi uppboðssøluni, og helst er kúgveygað, sum hann letur seta í veggin om­an ímóti Bursatanga, av skipinum Broom. Pól á Látrinum er har og my [...] illa tøssaðir saksuningar inn til prestin í Kvívík, Niels Holm. Teir eru á veg til Havnar at boða frá, at eitt skip er rikið á land í Saksun. Veðrið er so vánaligt og teir so illa fyri, at teir ikki seta [...] streym- ella ættarskifti, er skipið ikki farið á land, men hevur siglt víðari sum eitt spøk­ilsis­skip, sum kann hava ver­ið víða um, áðrenn tað at enda fer á land í Saksun. Skipið var lastað við virð­ismiklum

til GHM. Tá hann var útlærdur á Dimmalætting 19 ára gamal, fór hann tó aftur til Íslands, har hann føldi, at hann hoyrdi heima. Í Íslandi kom hann at vera prentari umframt ymiskt annað. Hann royndi seg [...] síðan. Likamliga er hann nakað veikur, men hann er fullkomiliga klárur og minnist stórt sæð alt. Hóast hann stórt sæð ikki hevur verið í Føroyum í 80 ár, tosar hann heilt væl føroyskt. Hann var sera fegin um [...] Hann hevur eina áhugaverda søgu. Pápi hansara Jens Frederik Jensen (1874-1932) úr Skopun kom upp á Ísafjørðin seinast í 19.øld, og her gjørdist hann kendur sum Jens Færeying. Hann giftist við islendskari

sitið undir liðini á lands­stýr­is­mann­inum hjá sam­band­i­num, og róð hevur verið fram­und­ir, serliga tá­ið Tjóðveldis­flokk­ur­in barsl­aði við stóra reform­in­um um Tilfeingisbúðina á ólavsvøku í fjør [...] at loyv­ini eru galdandi fyri 10 ár á gang­in, og kunnu harvið loypandi set­ast úr gildi við 10 ára freist. Upprunaliga var áramálið ó­frá­vík­i­ligt – absolut, skilt á tann hátt, at táið 10 ár vóru liðin [...] røkja almenn áhugamál. Kanska er endamálið kortini eitt­hvørt annað. Nú samgongan stend­ur úti á plankanum, letur til, at hon onkursvegna ætlar at be­­ganga eitt kollektivt nationalt har­akiri. Jóannes Eidesgaard

var, tá eg hoyrdi onkran siga um Jákup á Borg – besta leikaran í Føroyum – at hann er ikki »ein góður fýrur«. Á Borg gerst eitt sindur skakkur av hesum, at hann steðgar eina løtu upp, og sendir eyguni [...] City, men eingin av hesum er komin á besta liðið. Hann fær eisini spælarar til Føroya frá fjarum londum, sum Brasilia, Nigeria og Fílabeinsstrondini. Tað letur til, at hann selur oyggjarnar væl. »Vit hava [...] Sjálvt í dag, á hásumri, vætir sirmið hendan staðin frá morgni til myrkurs, men her skal ein hava í huga, at hesa tíðina er norðuratlantiska sólin leingi á hválvinum. Tað er altíð ljóst í Tórshavn á sumri. Kvirran

over engen”, og Hans Andrias sat nú eina løtu og ruggaði aftur og fram. So rópar hann: “Skriva nú”, og so dikteraði hann mær trý ørindi í senn. “Nei, sum sólin á fjøllini skínur”. Hann hevði yrkt allan [...] Tingakrossi í 1907. Hans Andrias hevði tá verið reiðiliga leingi burtur. Hann skuldi fáast við at studera í Keypmannahavn, men tað bar ikki til. Hann manglaði pening og hvørt av sínum. Nú kom hann heim, júst sum [...] blákardús, meðan hann dikteraði, og eg skriv­aði. Tað “fleyt” frá honum. Á hendan hátt dugdi hann best at skapa smáar søgur og tílíkt, antin tað er álvarsamt ella skemtingarsamt. Her uppi á Ovasta lofti skrivaðu

Aldubrotini strúka honum hvít um hálsvølin, men hann letur ei á sær finnast. Hann er vorðin sáttur við náttúruna. Hetta er hansara stað. Her varð hann settur at standa í ódn sum í logn og bera merki [...] HUGLEIÐING Óli A. Reinert á Geilini “Tókst hav í miklum harmi, men høga bergið stóð; bar hvítan sjógv á barmi og fram í brimið vóð.” Við hesum orðum endar Hans Andrias Djurhuus yrkingina um deyðastund [...] enn bara á ein hátt. Eg síggi fyri mær ta ódn, ið leikaði á hjá einum gomlum gøtumanni á sinni, og gevi eg nú Áarstovuskaldinum orðið eina løtu: Sat gamalur í Gøtu, so grátt var hár og skegg, hann gekk sær