uttan tó at fáa dygdir faðirs við sær. Ikki mangir versynir munnu gifta seg við slíkum í hyggju. Lesarin ger av um myndin er nýtilig í Føroyar/Danmark høpinum.

funktión, har tú, umframt saldoina, eisini sær nakrar av teimum seinastu hendingunum á kontoini. Hesin lesarin hjá Sosialinum hevði dagin fyri fingið løn frá arbeiðsgevaranum, og í tekstinum á kvittanini stendur [...] hava í seinastuni verið niðurringdir um bæði eitt og annað í samband við umleggingina. Tá hesin lesarin var komin í gjøgnum, gjørdist skelkurin tó fullkomin, tá svarið, hann fekk var, at hetta mátti vera [...] vera ein feilur frá arbeiðsgevaranum, og at longri var tann søgan ikki. - Hetta er skelkandi, sigur lesarin hjá Sosialinum. Tá tú tekur pengar út, biður tú ofta um eina kvittan, men tá tú hevur hugt eftir

Athene, 2007 Eitt fitt petti inni í bókini "Champagnepigen" eftir Leonora Christina Skov hevur lesarin framvegis eina trygga kenslu av at flóta ekkalayst runt í eini ópliktandi chick-lit skaldsøgu. At [...] einum elegantum, sálarligum ræðuleiki ger, at "Champagnepigen" er trupul at rista av sær aftur. Lesarin kennir seg snøgt sagt forførdan. Tað er langt síðani, eg havi lisið eina so sannførandi og neyva

klummunum bjóðar hann málinum av, gevur tí flog, samstundis sum hann krevur nógv av sínum lesarum. Lesarin, ið gevur sær stundir, varnast nógv tekstløg, sum hvørja viku gera miðlarnar fjølbroyttari. Fyri

kostaði Andreasi Lava Olsen hjá Víkingi reytt kort. Støðan sæst á sjónbandinum omanfyri. Hvat metir lesarin – var brotssparkið og reyða kortið í lagi? Les eisini: Uppiborin sigur til FH Les eisini: Fekk reytt

Frants Jensen Eg vil greitt afturvísa øll­um ákærunum. Tann gløggi lesa­rin dugir helst skjótt at síggja, at ikki kann vera nógv hald í skuldsetingunum, tí sjálvt yvirskriftin á greinini ”Ikki fyrimunur

stjørnur frá ungdómsblaðnum VI UNGE, men tað var ein misskiljing. Talan var um eina raitingskipan, har lesarin hevur møguleika at geva greinunum stjørnur. VI UNGE hevur ikki ummælt fløguna, sum kemur á gøtuna

morð neyvan nakrantíð eitt gott morð! Í mínum bókum skal tað einahelst vera eitt dráp, har vit – lesarin og høvuðspersónurin – ikki vita, hví tað er framt og kanska heldur ikki hvussu. - Restin av bókini [...] ar eru so umhildnar kring heimin. - Eg ivist onga løtuna í, at ein høvuðsorsøkin er, at her fær lesarin eina loysn upp á ein trupulleika. Í tí fløkta gerandisdegnum er tað kanska meiri sjáldsamt, at vit

grundgevingini fyri at skjóta bókina upp, verður sagt, at hon er bæði stuttlig og sorgblíð. Í bókini fær lesarin innlit í tað serliga og tætta sambandi ímillum abban og dreingin, tá ið teir fara at geva dunnunum [...] eitt framhald av tekstinum og soleiðis varpa tær ljós á svikaliga minnið hjá abbanum, eitt nú tá ið lesarin sær eitt køliskáp, sum er fylt ymsum, ið ikki eiga at vera í einum køliskápi. – Í slíkum brotum renna

verkini. Tað greinar og setir í frásjón, og lesarin fær tekstabrot at síggja, so at ummælið er sum ein sýnisgluggi, har verkið verður presenterað, og lesarin fær gjørt sær sínar egnu metingar. Ummælið er