verð, stóð við armunum opnum og ynskti vælafturkomin gjøgnum lagaliga lóggávu. Er tað so í Føroyum? Nei! Skógvarnir gerast smærri og smærri, og lóggávan tykist gerast meir og meir danofil fyri hvørt ár sum

hevur staðið sum vinnuøki í byggisamtyktini. Virki hava søkt um at sleppa á økið, men hava fingið nei. Tórshavnar Kommuna hevur við vilja latið økið staðið tómt inntil kommunan hevur fingið broytt byg

mongu skattapengunum, teir hava tikið inn í landskassan. Og svarið verður í mogunum førum eitt greitt nei. Lat okkum bara nevna heimahjálpina og ymsar sosialar veitingar, sum samgongan valdi at skerja. Vit

mugu tosa um komandi tíðina. Fyri okkum her í Føroyum var eitt franskt nei ikki óbetingað ring tíðindi. Uppá stutt sikt kemur franska nei?ið at ávirka okkara búskap. Euro gjaldoyrað fall mótvegis dollarnum [...] áhugavert at síggja, hvussu leikur fer. Óansæð hvat hollendarar og hini londini siga, so má eitt franskt nei metast at verða eitt álvarligt skot fyri bógvin hjá ES Grundlógini, eftirsum tað er ringt at ímynda [...] at nakað verður framt í ES uttan franska medvirkan antin so ella so. Undanførslurnar fyri franska nei?ið eru nógvar, harímillum generell ónøgd við Chirac og misnøgd við ætlanini at loyva Turkalandi uppí

mundið, at nakrir reiðarar buðu 115 milliónir fyri bara Fiskavirking. Framtaksgrunnurin takkaði eisini nei. Nú standa vit so eitt ár seinni við vissuni um, at somu feløg, ið bjóðaðu 115 milliónir fyri bara

skuldi ein trúð, at hesi loyvi automatiskt fullu aftur til landið, um skip og feløg blivu handlað, men nei. Tað vísir seg, at nógv feløg vilja gjalda tíggjutalsmillióna upphæddir fyri hesi loyvi, og hesir pengar

hava bíðað, veruliga uppiborið at skula bíða til val er av og nýtt landsstýri einaferð er skipað? Nei, als ikki og hartil kemur, at almenningurin hevur krav uppá at vita, hvat flokkarnir í valstríðnum

avgreiddur við yvirlýsingum og uppskoti um yvirtøkulóg, so koma uttanríkisráð og løgmálaráð og siga: nei hetta ber als ikki til, soleiðis spælir klaverið ikki! Í formælinum til yvirlýsingina um yvirtøkulógina

fíggjarlógararbeiði. Tað er lættari at vera rundur og gávumildur, enn tað er at halda eftir og at siga nei og útseta. Serliga tá ið valstríðið leikar á. Í løtuni er stóri spurningurin, hvussu politiski myndugleikin

bara so, at henda siðvenja gevur vánaligari loysnir, enn tær loysnir, ið breiðar semjur høvdu givið. Nei, afturat hesum kemur hetta, at gjógvin í fólkinum bara gerst breiðari og breiðari. Hesin óvikiliga