skilji ikki at vit bæði, sum kallað okkum trúgvandi, kunnu verða so ósamd um hvørji rættindi næsti okkara hevur. Men aftur til tað tú skrivaði – tú bólkar samkynd undir eitt og dregur tey niður í díkið og
við arogansu, illvilja og mótvilja til øll skilagóð uppskot til eina góða og virðiliga loysn fyri okkara eldru borgarar, sum hava tørv á røkt. Tað hevur verið »my way, or the highway« allan vegin ígjøgnum
til dystin í Hannover, so haldi eg at liðið hevur gjørt framstig. Vit eru betri til at spæla bóltin okkara millum og vit koma til fleiri møguleikar. Sæð á tann hátt, so er avrikið á góðari leið, sigur la
til dystin. Lyngby setti seg eisini á spælið frá byrjan og trýsti føroyska liðið. Tað lukkaðist tó okkara dreingjum at standa ímóti trýstinum og halda Lyngby frá málmøguleikum. So líðandi fekk føroyska liðið
torleikasatøðinum, at teir eiga at takast burtur úr, áðrenn úrslitið er endaligt? Og hvør mannar okkara Pisa serfrøðingabólk?
Men í Skúlablaðnum ger Herálvur Jacobsen eisini orðini hjá Svend Krainer til
kappingareftirlitið uttan so, at pengar fylgdu við, men hendi ikki. Sostatt fór ein stórur partur av okkara arbeiðsorku til at hava eftirlit við samanleggingum og lítil og ongin orka var eftir til vanligt
aftur, at hon skuldi havt verið organiserað partapolitiskt. Vit kunnu spyrja, um hetta er sunt fyri okkara fólkaræði? Er tað sunt at diskvalifisera fólk, av tí at tey hava tikið ábyrgd og bjóðað seg fram
at býta sergreinir millum sjúkrahúsini. Tað stutta av tí langa er, at vit mugu krevja meira av okkara politikarum. Vit mugu krevja, at stýring er á, hvussu vit brúka eina hálva milliard krónur –
samstundis veksur talið av gomlum við 5.263 fólkumm. Vit kunnu tí ikki annað enn vóna, at onkur fær vakt okkara ráðandi fólk. Uttanumtosið gagnar ongum. Sjálvt um Jørgen og Kaj Leo ikki trúgva slíkum framrokningum
eisini, soleiðis at børnini koma væl fyrireikað í skúla. Føroyska samfelagið kann ikki liva við, at okkara børn fáa botnkarakter.
