fyri at koyra bil við kenning. Talan er um ein 18 ára gamlan bilførara, og nú hevur hann verið so ofta í hóslag við løgregluna, at nú er ætlanin at taka bilin frá honum. Hann er tikin óteljandi ferðir
teimum handlum, sum selja fýrverkarí. Hetta er fyri at tryggja, at einki ólógligt fer fram. Tað er ofta betri at gera fyribyrgjandi arbeiði. Her verður kannað, um kundarnir eru nóg gamlir, um vøran verður
Hesa seinastu tíðina hevur løgreglan gjørt nógv burtur úr at kanna prutl. Prutl er ein afturvendandi trupulleiki hjá fólki, serliga seint á kvøldið og um náttina, tí tey klaga um, at tey siga, at tey
Stykkið. Vaktleiðarin ger vart við, at bilførarar eiga at hava í huga, at tá tað verður saltað, so er ofta meira seyður at síggja við landsvegirnar, tí seyðurin tekkist saltinum á vegnum. Og so er eisini noterað
vísingum og eisini megnaði hann at koma ovast á hittlistarnar kring heimin. Í Føroyum hava sjómansvísur ofta verið nýttar í veitslulagi, men uttanlands hevur hendan sjangran so at siga verið útdeyð; men við
eydnaðist ongantíð at fáa bóltin framvið Klæminti Olsen, sum vardi B71 málið. Og so gekk tað, sum tað so ofta ger í sovornum støðum. Tá ið tað ikki eydnaðist FC Suðuroy at skora, so var tað B71, sum staðfesti
hann kunnu skriva undir upp á, at hann er tigandi maður. Tað eru góðir lurtarar og stórir eygleiðarar ofta. Men viðhvørt so talar hann. Aldrin harðliga, ongantíð ósakliga. Hann er høviskur. Men samstundis [...] handritið gerast, bókin skal prentast, bindast inn og seljast. Øll fáa løn. Men høvundin situr í dag ofta eftir við einum undirskoti. Tann, sum upprunaliga skaptið verkið, fær onki. Pyramidan vendir á høvdinum
tú sjálv, og tí er stóra avbjóðingin at møta tær sjálvari, og tí, sum tú ímyndar tær, sigur hon. Ofta fýlast fólk á, at so fáar kvinnur eru í politikki, og at sokallaðu bleytu virðini koma ikki nóg væl
impregnerað Bilarnir í Føroyum blíva munandi skitnari, enn til dømis í Danmark, bæði uttan og innan, tí er ofta neyðugt at taka setrini úr bilinum, og hátrýstreinsa tey. Tá setrini eru blivin rein, verða tey i
skuldi enda í Norðuramerika. Undan honum hava einbýlismenn, munkar, verið í oyggjunum, og teir verða ofta sagdir at hava verið írskir. Eftir ymsum staðanøvnum, sum vit enn hava, verður hetta mett at vera