nakrar ferð. Í kirkjuni var eisini eitt manskór frá Frelsunarherinum í Vági og sang tveir sangir. ”Jesu navni aldri bliknar” og ” Á lívshavsins bylgjum” hetta var rørandi, tað má sigast. Hann hevur verið

farið er alt myrkt og kalt, ævigt glaður skal eg sanna: Jesus leiddi gjøgnum alt. Maria hvíldi trygg í Jesu ørmum, og vit vita, at um stutta stund skulu vit øll síggjast aftur. Bára og Petur við familju.

Jesus, stóra navnið Jesus eg í Jesu navni havi lív í dag. Eg skal altíð prísa Jesu navnið, sum úr myrkri inn í ljósið setti meg. Onnur nøvn øll skulu blikna. Tó skal Jesu navn ei vikna, gyrt í vakurleika

Lad mig altid elske dig, du som beder godt for mig. Gud vær min ven. Gud hør min bøn. Og det for Jesu skyld, amen. Friður veri við minn unum um mammu okkara. Margit

sorg. Sum lítil eg kann minnast enn í dag, til songar fór, og Faðirvár eg bað, tú ennið signaði í Jesu navn, og trygt eg legði meg í Harrans favn. Eg mínar barndómsdagar minnist væl, so kærar eg í hjarta

Gud lad mig altid elske dig. Du som beder godt for mig. Gud vær min ven Gud hør min bøn Og det for Jesu Kristi skyld. Amen Jeg lægger mig i min seng at sove. Mit hjerte brænder som en lue. Jeg har stor

tú visti eisini frá ungum árum av, hvar tú skuldi leita og finna frið og styrki, og hetta var við Jesu føtur. Góði Olaf, tú segði so væl frá uppi í svimjihylinum, hvussu tínir forfedrar leitaðu til Jesus

Du som beder godt for mig Gud vær min ven Gud hør min bøn Og det for Jesus skyld Eg befalli meg í Jesu hond Lív og likam, sjel og ond Í hesi nátt Ævigt og altíð Amen Við hesum vilja vit lýsa frið yvir

omma. Tú elskaði Jesus, livdi fyri hann og tú lat okkum øll vita av tí. Góði abbi, vit ynskja, at Jesu pápi skal vera hjá tær og styrkja teg, nú tú hevur mist tína konu. Og um tað er nakað, sum vit skulu

sól og summar er. Lat akker falla! Eg náddi havn – farvæl, tú brúsandi bylgja! Eg trygt meg leggi í Jesu favn, hans, sum mær her vildi fylgja. Og kendar røddir meg blíðar kalla, sum akker míni so stilt nú