uppspæl í vinstru. Í botninum eydnaðist tað B68 við 3-1 sigri í Klaksvík mest sum at tryggja sær rættin at halda fram í deildini. Veteranurin Arnold Joensen legði miðskeiðis í 1. hálvleiki illa sperda
er ikki at venda sær til løgfrøðing við óloystum ósemjum – sum eina roynd um ikki annað so at fáa rættin á sína síðu, tá ikki slepst aðrar vegir. Altso at skera ósemjuna til, so hon passar inn í ein lø
val útskrivað, um okkurt serligt tekur seg upp. Men tað er sjáldan, at stjórnarleiðarnir misbrúka rættin til at útskriva val. Eitt annað, sum eisini kann hava týdning, er nær á árinum best er at hava val
millónaupphæddir fyri ein slíkan teig, sjálvt um hann ongantíð verður annað enn ein jarðarteigur. Rættin til torv á teiginum skal gjaldast umframt!! Og so gloymdi eg næstan Rættina hjá Guttormi í Múla,
Englandi. Dómstólurin kom fram til, at ein slík regla, grunda á nationalitet, var klárt í stríð við ES rættin. Dómstólurin vísti harafturímóti eisini á, at krøv um at ein fyritøka skal stýrast, leiðast og k
tiðarhóskandi. Harafturat hevur bara Tórshavnar kommuna sett hana í gildi. Útleigarin hevur allan rættin og leigarin ongan. Útleigarin kann seta eina leigu upp, og kann leigarin ikki gjalda, so verður hann
prosent av lønini, og at arbeiðsgevarar gjalda sama prosentið av øllum útgoldnum lønum. Øll eiga rættin til eitt og sama útgjald uttan mun til, hvussu nógv ein sjálvur hevur goldið inn og uttan mun til
kunnu skriva, so nógv tygum vilja ? men misnýtið ikki demokratiska rætt tín til at taka demokratiska rættin frá øðrum. »Royn ikki at gera nakað í móti øðrum, sum tú ikki hevði brýggja teg um, at onnur gjørdu
og hotel, átta í Havn og eitt í Runavík, beinleiðis vórðu løgd undir ikki at vilja virða vanliga rættin hjá starvsfólki at arbeiða eftir skipaðum arbeiðs- og lønarviðurskiftum. Grundgevingin var, at hesi
ríkisborgari í einum landi merir, at tú hevur nøkur rættindi í landinum. Hesi rættindi fevna eitt nú um rættin til at vera í landinum. Eingin kann sambært altjóða viðtøkum útvísast úr tí landi, sum viðkomandi
