Hans Pauli J. Hentze Eitt, ið hevur sermerkt okkara land er seyðurin. Um hesa tíðina eru fjøllini gingin. Síðan verða krovini hongd í hjallarnar, og tað, sum kann nýtast av rovunum verður eisini sum best

postarnar á gjaldsjavnanum, tí tølini eru óviss, eru ábendingar um, at vit eru í ferð við at minkað um okkara nettoáogn í útlandinum. Vøksturin í búskapinum er í stóran mun lánifíggjaður við veð í frívirðum

so við nokkso blandaðum kenslum, at vit hyggja aftur á dystin, men vit kunnu vera nøgdir við avrik okkara. Og nú eru vit so úti úr steypakappingini, og fara so at leggja okkum eftir FM, sigur Knút Vesturtún

nøkrum fáum í allar ævir, ella heldur flokkurin ikki at tað er rímilgt at staðfesta ognarættin yvir okkara sokallaða ríkidømi, soleiðis at vit ikki innan stutta tíð hava spælt okkum av við hesi rættindi fyri

hevur sett meg sum landsstýrismann. Men eg gangi út frá, at øll skilja, at eg fari ikki at minka um okkara tingbólk. Spurdur, um hví teir ikki í tíðindaskrivinum tóku fyrivarni fyri, at Heðin Mortensen kundi

sjálvur segði: “Skriftin vikast ikki.” Jóh. 10,35. Hevði hon verið mannaorð, sum vit kunnu lúka í eftir okkara høvdi, so var hon ikki brúkilig til nakað sum helst. Vinarliga við tøkk fyri upptøkuna.

upplivdu vit saman. Nógvar hava vit myndirnar av tær, við tí eyðkenda smílinum. Saknur er í tveimun av okkara góðu vinmonnum her í bólki 3 á Virkni. Gott ár í millum, at tit sovnaðu burtur. Fyrst Búgvi, tær

um sum heild, tí hetta merkir, at vit møguliga fara at síggja enn eitt oljufelt útbygt skamt frá okkara marki. Sum skilst er Cambo ein stór oljukelda, møguliga eins stór sum Rosebank-fundið, ið liggur

sigur seg tó ikki kenna serliga nógv til svimjararnar frá hinum londunum. - Fleiri av tíðunum, sum okkara svimjarar hava svomið síðstu tíðina, hava verið sera góðar í mun til oyggjaleikatíðirnar seinast

Saknurin er stórur hjá tykkum, tað veit eg, men eg vil enda við at skriva. Friður verði við minninum um okkara góðu grannakonu Brynhild Hansen. Joan Joensen