lærarar, sum hava gingið á Listaakademinum og øðrum hægri lærustovnum undirvísa. Elin er 34 ára gomul og gekk á listaháskúla í Holbæk. Tá hesin skúlin varð liðugur, sýndi hon fram ú Føroyahúsinum, við so góðum

formaður í flogbóltsdeildini hjá ÍSF 1968-1972, og harvið var hann eisini stjórnarlimur í ÍSF. Elin gekk undan í at skipa fyri tiltøkum til frama fyri trivnaðin millum kostnæmingarnar í Hoydølum. Eitt nú

fella inn í flokkin. Men, sigur Kára, tað gekk ikki long tíð, til Elin kundi sita still ein heilan skúlatíma ? Tað eydnaðist lærarunum at sannføra Elina um, at hon gekk í skúla fyri at læra, og at skúlin var [...] Sjálv ynskir hon nevniliga at sleppa at arbeiða í einum handli, tá ið skúlatíðin er liðug. Meðan hon gekk í 9. flokki, var Elin í starvsvenjing á politistøðini í Runavík, og nú í vetur var hon í starvsvenjing [...] onnur foreldur at fáa eitt barn, ið var sum flestu onnur børn. Eingi óvanlig tekin vóru í tíðini, eg gekk við henni. Eg var spillfrísk. Tá ið tíðin kom, varð Elin fødd við keisaraskurði. Men so skjótt, barnið

a, og ein grannagentu hjá teimum. Søgan gongur fyri seg í Havn nú á døgum, og hon er skrivað, sum gekk hon fyri seg í desember. Tað einasta, sum eg ikki havi skrivað inn í søguni, er eitt møguligt verkfall

bert ein, ið dugdi eitt sindur av enskum. Hinir prátaðu kasakstanskt við meg, sigur Elin. ? Men tað gekk allíkavæl við teknmáli og góðum vilja. Hon heldur eisini, at tá liðini síggja at man roynir at vera

Plátuútgávurnar vóru ikki so títtar, tá ið Elin og tær fyri einum 35 árum síðani sungu Ein lítil genta gekk í sunnudagsskúla. Seinni var hon eitt nú saman við manninum í Midnáttarsangbólkinum í Runavík, sum

hvarv ... Tað vildi so til, at eg bleiv útbúgvin á sama skúla í Keypmannahavn, sum Elinborg í síni tíð gekk á. Og sum 25 ára gamal, meðan eg var heima í summarfríð, stakst uppá meg at vitja Elinborg, sum tá

greitt, at alt skal vera við máta og tekur fram egna uppliving í kirkjuni: – Eg var sjálv deknur til eg gekk við tí triðja barninum. Tá vóru hini bæði so smá, at tey kundu funnið upp á at gingið og malið runt

Íslandi, men fekk at vita frammanundan, at tað fór neyvan at ganga. Hann fór innar í bankan og illa gekk. Tá kom ein eldri harri og spurdi um tað var hann og prátaði um føroyingar. Elis helt seg ikki kenna

Útvarpinum, men sum eisini vóru búskaparlig krepputíð fyri samfelagið. – Øll tíðindi vóru negativ, tí tað gekk so illa í Føroyum. Fyritøkur fóru á heysin, fólk mistu arbeiði, og nógv høvdu tað ógvuliga strævið