báðir vóru uttan iva ein heilt serlig gásarholds-løta. Ja í fleirtali. Tí aftaná, at føroyingarnir av hjarta høvdu sungið sín egna tjóðsang, so sungu teir knappliga við til tann norska tjóðsangin. Aftaná norska
t_dningarmiklari, enn vit í roynd og veru. Vit eru 48.000 fólk og vit mugu slett ikki halda, at vit eru hjarta av Evropa, sum mong fullveldisfólk vilja vera vi_. Skulu vit hava naka_ úr ES, so eru vit noydd at
tað vanliga. Hon var ættarkær og trúgv og gloymdi ongan. Altíð við tí góða orðinum, vælmeint og hjartalig. Men hon hevði sanniliga sínar meiningar, og hon dugdi eisini siga sína hjartans meining við væl
røddin tín tagnaði,tá lærdi eg hvat pína er, Tá hendur tínar blivu kaldar, tá frysti mítt hjarta. Mítt hjarta er fylt við sorg, Og ikki kann eg fata, at eg skal liva mítt lív uttan teg, Uttan teg, sum
var val í dag, so fekk flokkurin eina framgongd upp á knøpp fýra prosent og tað er nakað, sum hitar hjarta hjá sambandsformanninum. - Tað sigur seg sjálvt. Eg eri serstakliga fegin um tann partin av velj
síni útsøgn og vera bæði speiskur og hittinorðaður. Men hansara fedranna upphav stóð altíð hansara hjarta næst. Hann kendi seg altíð tætt knýttan til familjuna og vildi ikki bróta við heimið og fylgdi ikki
landið fríða. Og sum á gloppi standa hinar dyr, Og dýrdin útum lýsir, Gerst vissa sæl tað, veika hjarta spyr, Hvør ivi, sinnið hýsir. Edvin var nummar 7 av einum systkinaflokki uppá 21, av hesum 9 samsystkin
lóggevandi valdinum, so sambært stýrisskipanini er tað soleiðis, at hava landsstýrismenn nakað uppá hjarta, so skulu teir bert senda tað til fíggjarnevndina og so ger formaðurin sína skyldu og kallar saman
orkan ikki er tað hon hevur verið, uttan at eg her sigi, at tey ikki gera eitt fyrimyndarligt, hjartaligt og gott arbeiði. Men tey skulu hava virðiligar arbeiðsumstøður hóskandi til orku og uppgávu. Tað
learned in school«! Eg tveitti Twixið á gólv, tendraði eina sigarett, og skrálaði av øllum mínum hjarta ? innantanna ? »ja, for ólukkan«. Skúlin var nakað lort, og eg var ov ungur til at hava eitt lív [...] saman á ein slíkan hátt. Men sigast skal, at har tónleikur altíð hevur førkað meg, tosað við mítt hjarta og mínar kenslur, hevur skúlin heldur tókt mær at verið ein staður, har tú fært ein lista við upplýsingum