í frá kuldanum. Kertuljósini skapa eitt reyðligt livandi sker inni, og yvir av mær situr ein ung kvinna. Hon er sera blíð og eyguni glógva, útstrála styrki. Her inni er einki, ið boðar frá tí kulda, hon
vorðin til »Museo Hemingway«. Taxabilurin steðgar við portrið nakað væl frá sjálvum húsunum. Ein eldri kvinna kemur og spyr, hvussu nógv vit eru. Førarin sigur henni á sponskum, at her er danskur ferðamaður
møtt Jesusi, og at hann er upprisin. Sambært tí, sum Jóhannes evangeliið skrivar, er hon – altso ein kvinna, sum ikki hevði nógv virði tá tí tíðini - sostatt tann fyrsti kristni boðarin, tá hon sigur: ”Eg
at eg hevði børnini, sjálvt um eg mangan var móð. Hetta var ein møði, ið var nógv størri enn ein kvinna fær, tá hon hevur átt, sigur Sóleyg. Hon var tí altíð troytt, tá kvøldið kom og fór tíðliga í song
familju síni , tá og um hóttafall legst á. Gjárskvøldið røddi ein flógv, skilagóð og annars lítillátin kvinna ,júst á hesum stað á miðnáttarsamkomu. Hon var elsta dóttir úr einum vanligum sjómannaheimi her í
valevni. Tað lá, og kanska liggur, serligt trýst á Fólkaflokkinum at fáa kvinnur at stilla upp. Tá ein kvinna kemur á landsfund, hevur hon stóran áhuga fyri floksins lívsvirðum, og at tann føroyski búskapurin
Eg skal nevna nøkur dømi um lekar. Bústaðir Fyri bara 20 árum síðani kundi ein arbeiðsmaður ella kvinna í Havn ogna sær ein góðan bústað í sínum heimbýi. Og tað skuldi bara mangla. Sjálvandi skal mann
Mýr-Anna Ein av hesum kvinnu imponeraði meg serliga nógv. Tað var Mýr-Anna. Hon var ein prektig kvinna. Hetta var fyrsta lýsingarorðið eg lærdu um eina kvinnu, sum var nakað serligt og tað var Hjalmar
Unn Joensen hevði sett inn í vøkru náttúruna uppi yvir Klaksvíkini. Tað var forrestin sama listakvinna, ið nú gongur á listaskúla í Íslandi, sum við áskriftini: “WORKING IN A FISH FACTORY IS MORE IMPORTANT
setningarnar lættar og harmoniskar í ljóðlagnum, meðan innihaldið er nakað av tí, sum ein føroysk kvinna á sínari lívsleið hevur lisið og erfarið um heimin, síðan annar heimsbardagi hasaði av – og við
