Hetta kann tykjast undarligt, tá landsstýrið samstundis tykist leggja stóran dent á at marknaðarføra Føroyar sum ferðamannaland, júst við tí fyri eyga, at lokka fleiri ferðafólk til landið. Út frá hesum kann

gjørdist brúðarreisa. Tey giftust nevniliga tann 14. august í Danmark, og dagin eftir gekk leiðin til Føroyar heim í Konradsbrekku til ommuna, abban og mammubeiggjan Olfert. Tey bæði siga, at betri brúðarreisu

inum verður tað fyrst og fremst sjónleikur, sum verður vørumerkið hjá bólkinum. Heimstaðurin er Føroyar, men samstarvað verður við allan heimin. At knýta bond og skapa møguleikar fyri millumtjóða samstarvi

fíggjarligan veruleika, sum ikki samsvarar við okkara dreymar. Mugu hugsa øðrvísi Øll Norðurlond, eisini Føroyar, noyðast at taka stórar avgerðir, sum fara at broyta samfelagið nógv. Vit fara at hoyra hørð mótmæli

mió. Kr. 2. Tín valmøguleiki í hesum ger, at allur ágóðin av søluni fer til Landskassan, og kunnu Føroyar soleiðis fáa ein sera sterkan landsbúskap, til rakstur og framtíðar menning. 3. Tín valmøguleiki

og smurdi ríkiligt omaná. Ákærdi helt, at fekst so nógv burtur úr einari hampplantu, so floreraðu Føroyar í hassji. Hann pástóð, at hesar hampplanturnar vóru allar settar niður í senn, og at tær høvdu bert

stóran kapital og sosialu skipanir okkara eru sum heild verri enn í grannalondunum og nógv velja tí Føroyar frá í tíðini áðrenn fyrsta starvið. Vit skulu skapa fleiri bein at standa á, t.d. innan ferðavinnuna

, og øðrum, sum er ein sera órógvandi liður í arbeiðinum hjá okkara vinnufyritøkum í vøkstri. – Føroyar er eitt lítið land, tí eigur at vera einfalt at stýra.

sum (kommunal) partafeløg, tað vil siga vinnuligar havnir. Hetta krevur alt lógarbroyting. Skulu Føroyar taka upp kappingina um skipaferðsluna í Norðuratlantshavi, nú norðurpassasjurnar eru fríar til sigling

far­in at iv­ast, eft­ir at løg­mað­ur í sein­ast­uni er far­in at droyma um eina sjálv­støð­ugar Føroyar. Og boðskapurin verður ikki greið­ari, tá løg­mað­ur fyrst boð­ar frá, at um 10 ár hava vit tikið