úrslitið av fundinum í morgun er tó, at løgmaður og grønlendski landsstýrisformaðurin hava avgjørt at turka støvið av samstarvsavtaluni millum londini bæði, sum Jóannes Eidesgaard og Hans Enoksen skrivaðu undir

ella tveir motorar av fiski at turka. »Finn ikki upp á sovorðið. Tað nyttar einki.« Teir søgdu, at tað skuldi ikki verið ting í vegin, at eg skuldi fingið fisk at turka, men teir vóru givnir fyri fleiri

merkir, at stráini skuldu hálast gjøgnum nakrar tættar rimar, so øksini dutta av. Næsta stig var at turka kornið, og hetta varð gjørt í einum sodnhúsi, sum Højgaardmenninir áttu. Á gólvinum í sodnhúsinum

Síðan tendrar tú ovnin á hægstu orku í tveir minuttir, hetta loysir alt tað skitna, og so ber til at turka tað av. Ein kvinna skrivar inn og sigur, at til ber at binda dukkuklæði burtur úr avlops tógvi, osfrv

Men greitt er, at eldurin kom ein »pappírsdispensara«, tað er ein haldari til pappírið at turka sær um hendurnar við. Tað er eisini greitt, at ein sigaretttendrari er funnin skamt frá. Men enn er eingin

Løgreglutíðindi Í bingjuni er ein blásari, ið blæsir heita luft til tess at turka hoyggið. Hoyggið hevur sum skilst ligið ov nær við blásaran, og soleiðis er eldur komin í. Sløkkiliðið fekk skjótt bast

at pengar fara at fylgja við, men tað kunnu vit undir ongum umstøðum líta á. Teir royna bara at turka hetta av upp á kommunurnar, so at tær koma at sita eftir við apuni. Kommunurnar koma at verða sum

Parma og sponsku Serrano. Fyri sløkum tveimum ár­um síðani fór eg at umhugsa, um tað ikki bar til at turka skinkur her á landi. Okkara skerpikjøt er nevni­­­liga ikki ólíkt fyrrnevndu skink­­um. Eg setti meg [...] Norðdepli umleið 6. januar. Í mars vórðu tær smurdar inn í feitt. Tað sást beinanvegin, at væl bar til at turka og skjótt kom smakkur í tær. Vit hava so latið skinkurnar hanga uppi til út á heystið og síð­ani [...] búnast enn meira. Eg tori at siga, at okkara ætlan er hepnast og at okkara tesa um at tað ber til at turka skinkur her á landi, er røtt! Vit hava framleitt eina fyrsta floks, sera vælsmakkandi skinku, sum

mikið nógva vætu í sær, at hann brennir ikki líka væl, sum nógv annað burturkast. Tí verður roynt at turka tikna fiskin og síðan at brenna han. Um tað hevði borið til, sigur Poul Andrias Joensen, hevði verið

hoyrdi at mær gekk illa at turka kjöt her á Akureyri, bóndin sendi mær part úr kjógvi til at sanna at kjöti hjá honum var gott, hetta var fyri 5 árum og hevur hesin bóndi turka fyri meg kjöt síðan, eg vil