Tað er ógvuliga torført at byrja aftur í skúlanum, nú tú ikki longur er millum okk um. Tá hurðin gongur, hyggur man fyri at vita, um tú ikki kemur gangandi inn í floks stovuna. Tað kann ikki passa, at
hesaferð, sum tikin varð burtur í sínum besta blóma ? bert 19 ára gomul. Tað er so tungt at skriva minningarorð um teg góða Súsanna. Stutt tíð er tað síðani, vit sótu inni hjá okkum og prátaðu um alt, sum hent [...] mínum, vildi hava meg út ? ella eisini bara vera hjá mær. Ikki er tað hálvt ár síðani tú skrivaði minningarorð um Eyðun. At tú skuldi fara so skjótt aftaná ? á sama meiningsleysa hátt ? er ófatiligt. Tú vart
Týsdagin, 8. februar, andaðist Súsanna Danielsen, fyrrverandi løgtingsstjóri, 69 ára gomul. Súsanna Danielsen var fødd á Velbastað 16. mai 1952. Hon var dóttir Helenu Mariu (Helle) f. Jakobsen úr Havn
Súsanna Oluffa Katrin Dam, fødd Thomsen, varð fødd 3. desember 1944 og vóru foreldur hennara johanne Sofie Florence (Hannefía), fødd Olsen úr Vestmanna og Nicael Sederius Thomsen úr Syðrugøtu. Hannefí
Højgaard 1. mai 1945 til 18. Juli 2019 Eg havi ikki tal á, hvussu ofta eg havi roynt at skriva hesi minningarorð. Tað eru nú næstan trý ár síðani foreldrini bæði fóru og tómrúmið er enn sum høgt í stein
Tað var við stórari sorg vit fingu boðini um at Søren var farin. Søren var giftur við Boga Dánjalson Davidsen, formaður í nevndini fyri Ráðgevingina fyri føroyingar í Danmark. Søren var eitt skilafólk
Gráar illsligar aldur bróta niðri á Sand. Bróta niðan ímóti fjálga heiminum í Gjógvarátúni, sum hevur mist ein av sínum kæru - Sólrun Laksáfoss gjørdist bert 55 ára gomul, nú hon fór heim. Lívs
Góða Sólgerð. Undarliga óveruligt kennist tað at tú ikki ert millum okkum longur! Tað verða skjótt 19 ár, síðani tú var sett sum leiðari á Umlættingarheiminum við V. U. Hammersheimbsgøtu og legði tú s
Loveliness we've lost These empty days without your smile This torch we,ll always carry For our nation,s golden child And even though we try The truth brings us to tears All our words cannot express T
Leygarmorgun 8. mars andaðist Símin. Eg visti at Símin var sjúkur, men eg væntaði at tað fór at ganga og at hann kom fyri seg aftur. Eg hevði verið á sjúkrahúsinum og vitjað hann, og tá helt hann fyri
