sigur Kristina, "so vit hava allar verið og keypt okkum regnklæði í dag." Tær tríggjar gentirnar úr Havn hava hóast veðrið hugnað sær óført.
andlitsbrá er, sum gevur tekin um, at hann fær ilt. Triðja og fjórða tatoveringin Johan Mouritsen úr Havn fær sína triðju og fjórðu tatovering gjørda av Dann Haick, meðan Yngd er á vitjan. Tann triðja er
Bogi Róin Magnussen úr Havn og Gintare Strigunaite úr Litava lærdu at kennast á universitetinum í Prag og eru í dag par og vænta fyrsta barnið í november. Í ár er fyrstu ferð, at Gintare er á ólavsøku
við tí einstáttaða leiðsluforminum, spyr Bergun Kass. Í Vikuskiftis Sosialinum, sum kemur á gøtuna í Havn í dag og kring landið í morgin, ber til at lesa eina longri samrøðu við Bergun Kass, um at vera kvinna
uttan lineal ella onnur hjálpartól. Hann hevur luttikið á ymiskum framsýningum, bæði í Klaksvík, Havn og nú seinast í Finlandi, har listafólk úr øllum Norðurlondum tóku lut. - Eg máli bara, og so gongur [...] havt verk á teirri sensureraðu framsýningini á ólavsøku. Hann hevur eisini havt framsýning á Jinx í Havn, og her hendi tað gleðiliga, at bæði føroyingar og útlendingar keyptu verk hansara. Nú Norðoyastevnan
Gummistyvlarnir komu til Føroyar tað sama árið sum sementið kom. Tann fyrsta stoypta húsagrundin í Havn var stoypt í 1924, og tað var grundin hjá skómakaranum Jóan Jakku. Tann fyrsti ið átti gummistyvlar [...] var skaldið Steinbjørn B. Jacobsen, Um tað mundi var hann eisini lærari við Sankta Frants skúla í Havn, og hóast eg ikki hevði hann til lærara, gloymi eg aldrin hesa bláu joggingdraktina millum allar teir
um tað kanska er lættari í Føroyum enn aðrastaðir. Fyri mær er tað líkamikið, um eg geri ein pall í Havn ella í London. Hann skal kunna vera allastaðir, og ein skal gera hvat ein kann. Og nógv listafólk
um tað kanska er lættari í Føroyum enn aðrastaðir. Fyri mær er tað líkamikið, um eg geri ein pall í Havn ella í London. Hann skal kunna vera allastaðir, og ein skal gera hvat ein kann. Og nógv listafólk
livað við sverari happing seinastu fýra árini. - Eg skuldi í skúla og so møtast við mammu og babba í Havn, sigur Shaila. Hon skuldi sjálv fara yvirum við Teistanum, men ávegis hagar hugdi hon nærri at sk [...] vemmilig, sigur Shaila. Dagurin fór í vaskið Shaila, mamman Nanna og familjan annars skuldi hittast í Havn hendan dagin, og ætlanin var, at tey skuldu út at hugna sær. Men tá dóttirin trein í land á Gomlurætt
neyðturviliga merkja, at heiðurin er ein trygd fyri framgongd. Vikuskiftis Sosialurin kemur á gøtuna í Havn í dag og kring landið í morgin.