ikki orka fyri tí dagførdu bondsku taluni og fordummilsisprosessini av forsprákarum, sum taka sær rættin frá Várharra. Avleiðingin kann vera frástøða frá Várharra og gudiligum ansi og gudiligum samfelagi
ikki missa sín lógarfesta part. Eg haldi hinvegin ikki, at tað bert eru samkynd, ið skulu hava tann rættin. Tað eigur at vera ein mannarættur, men mær vitandi er spurningurin bert tikin upp í samband við
fanga bæði állar og kombikk, umframt at sjósíl eru (vóru) útfyri. Har er eisini tann gamla várgongu rættin hjá hoyvískingum, sum í dag er eitt fornminni í sjálvum sær. Í Sandvíkum er veðurgott og eitt ríkt
av at útseta allar stórar handlar, til málið um fíggjarsvik er avgreitt. Málið kemur væntandi fyri rættin seinni í ár. Tilsamans fer ríkisákærin at ákæra Jón Asgeir og fýra onnur fólk fyri svik í 40 førum
fingið fult ræði á tí lendi, sum er sett av til at byggja á. - Samstundis skuldu kommunurnar fingið rættin til at stykkja út so hvørt, men ikki fyrrenn stykkið varð selt, skuldi peningurin fallið til gjaldingar
marknaðaratgongd hjá okkum. Sáttmálin ásetur, at Allur mismunur, í lóggávu sum í verki, í sambandi við rættin til vinnuligt virksemi skal vera bannaður , og tað er hetta, sum ger tað møguligt at arbeiða víðari
býráði, hvør hevði meldað tey. Almannastovan gav teimum tilsøgn um alment innlit, men býráðið bað rættin forða hesum. Rætturin gav býráðnum viðhald. Men herfyri kom vend í málið. - Nú hava vit lagt hatta
heilt ella partvís draga av frá í skatti. Men tá ið so staturin samstundis, við hesum, frásigur sær rættin til ein part av skattinum, er tað óbeinleiðis talan um almenna studning til hesi trúarsamfeløg. Jákup
har vit hav ilt við at grynna. Var Annfinn ikki so mikið at sær komin, kundi hann drigið Høgna í rættin og, fingið hann dømdan fyri bæði hetta og onnur úttalilsir, hann hevur sett fram um Annfinn. Og tað
Treholt og skuldsett hann fyri at hava njósnast fyri Sovjetsamveldið í fleiri ár. Í 1985 kom hann fyri rættin í Oslo, og har fekk hann ta harðastu revsing-ina, sum norsk lóg hevur. Hann skuldi sita tjúgu ár