tað gott, men hjá mammu at vera forsyrgjari var strævið. Ongantíð minnist eg hana klaga. Eg minnist, at eg plagdi at hoyra hana fara upp um morgn­ar­nar. Hon skavaðist í køkinum at kyka og slíkt. Torvið [...] hálvmyrkt, og eingin bátur var komin, var eingin í iva um, at ein vanlukka var hend. Fóru at leita, komu heldur ikki aftur Sjey menn tóku seg saman at fara at leita eftir teimum. Lykt høvdu teir við sær. Um ta [...] íblásturin til Johan Niclassen at fáa ein svimji­hyl í Hesti, so menn í hvussu er skuldu duga at svimja, um illa vildi til. Men hetta er eisini enn ein søga um, at fólkið kláraði at fóta sær, hóast slík bakkøst

norðuri. Vanligt er, sigur hon, at fólk koma at fáa sær mogrunmat, og fara síðan út at hyggja seg um. Tá klokkan er um tíggju fyrrapart, er stilt í grannalagnum. Tá er einki fólk at síggja. Ikki fyrr nakað væl [...] fyri. Tað er farið at kennast úr landnyrðinginum, tá vit koma oman til Gjáar. Tað standa nakrir bilar í túninum uttan fyri stóra bygnignin innast í bygdini. Eisini eru fleiri tjøld at síggja á vøllinum [...] verður innar, og tá sæst, at hetta er matsalur, tey sita í. Ein stórur, væl útgjørdur køkur, sum vallaraheimið hevur til gestirnar at matgera og eta í. Jú, tað letur til, at her er vallaraheim við støði

Størsti áhugin var var at sleppa at fiska. Mammu dámdi ikki, at vit fóru á seiðaberg. Henni dámdi nógv betri, at vit fóru við báti. Hon helt vist, at tá var minni vandi fyri at vera áhaldsin og fara á sjógv [...] bliver da, at hun faar Afsky for ham og giver ham Kurven uden at takke for Tilbudet. Hvad nu Venstremanden angaar, da skal jeg ikke undlade at bemærke, at Folketinget er lige saa lidt tjent med at modtage [...] “Verdandi” kom ongantíð fram! Tá komu tey sjálvsagt at hugsa um, at Olivur má hava kent á sær, at hann var feigur, tá hann seldi síni føroysku klæðir! Uttan at vita um alt hetta, hevði Petra marru í dreymi

tað ikki eydnaðist Dagny at liggja væl omanfyri niðast og omanfyri royndan skipara. - Eg skal tó viðganga, at eg arbeiddi eina viku á Vónini áðrenn Sjómannadagin, - líkasum fyri at trena meg uppaftur áðrenn [...] Vónin í heimbygdini. - Eg var eitt sindur skúlatroytt tá, og royndi at finna mær okkurt arbeiði. Tá segði mamma við meg, at eg kundi royna at finna eitt arbeiði á trolvirkinum, greiðir Dagny frá. - Eg hevði [...] Hon fór oman á virkið í hesum ørindum. Eydnan var við henni, tí fáar dagar seinni fekk hon arbeiðsboð. Tað er sjálvandi ikki av lættastu arbeiðum at bøta trol. Dagny varð tí í fyrsta umfari sett at arbeiða

víðkað til eisini at umfata havbotnin, serliga nú ið nútímans tøkni ger tað møguligt at kortleggja havbotnin eins væl og lendi á landi. Nýggju kortini gera tað møguligt at vera við til at fylgja komandi altjóða [...] hellurnar oman fyri Múlavík á Eiði og beint niðan fyri landsvegin oman fyri Kvívík. At ísurin er komin suður ígjøgnum Sundalagið og er farin eystureftir báðumegin Nólsoynna, er helst einki at ivast í. Tað [...] til at gera sjókort liggur nú hjá Kort og Matrikelstyrelsen í Danmark. Hetta merkir, at botnkortini, sum føroyskir stovnar framleiða, løgfrøðiliga ikki eru til at sigla eftir. Tó skal nevnast, at Landsverk

nevnd Lítla Petrina – ikki tí at hon var nøkur lítil kona – hon var heldur høg og vælvaksin. Men hon búði so nær ommu síni, sum hon var uppkallað eftir. Fyri at skilja tær at í umtalu, vórðu tær nevndar [...] Hálvvaksnar gentur høvdu tá sum natúrligt arbeiði at hjálpa móðir síni bæði inni og úti – ikki minst í fjósinum við at mjólka og tí, sum annars var har at gera. Og tær gingu til neytar við stokkum og tóku [...] fór Petrina at fylgja við flog­lík­ind­unum millum lond, mest tí, at ein ommudóttir henn­­ara við sama Petrinu-navni­­num fleyg sum flogterna. Jú, tíðir skifta. Eg minnist, tá ið Martin fór at grava burturúr

eftir onkrum spennandi, at koma til. Tí her hendir sanniliga nakað. Men tey mugu bara lata vera við at spyrja. Og ert tú nøgdur við bara at fylgja við uttan at spyrja, so er lagamanni at hava tað stuttligt [...] fólkunum, um tað nú vísir seg, at okkurt ikki gongur, sum tey hava hugsað sær tað? Fara tey at minnast Job og vænta, at eins og honum gekk væl at enda, fer eisini teimum sjálvum at ganga? Ella fara kanska onkrar [...] gingu til og frá og høvdu nógv um at vera. Tað tyktist, tá komið var higar til, at fleiri av fundarfólkunum høvdu ikki hug at vera við meira. Gongdin gjørdist alt meir út úr høllini. Sjálvur stóð eg eina

250 ár, og uttan at vita um hann hevði ligið á somu lið alla hesa tíð, segði Jóhannes seg vænta, at hann í hvussu er fór at venda sær nú. Men tað var nú ikki so galið, at nakar noyddist at venda sær í grøvini [...] Ivory í skeivum umhvørvi Eftir bæði at hava upplivað framførsluna á Meiarínum sunnukvøldið og framførsluna á Jazzfestivalinum mikukvøldið er niðurstøðan, at tað var synd at flyta Ivory úr Klingruni inn í [...] bólkurin er nakað heilt fyri seg. Við at fara so djúpt inn í tónleikin, at tað næstan gerst til eitt slag av tilbiðan, koma tey fram til innarligar improvisatiónir, ið megna at røra við rættiliga nógvar streingir

Árnanes (niðanvert Kambsdal) at rópa grindaboð, og oyndfirðingar ella hellumen komu oman á Rossarygg ( niðan fyri Skarðið) at rópa. Somuleiðis høvdu fuglfirðingar skyldu at boða hinum frá grind. Skuldu [...] ynda vit, og okkum dámar væl at fara aftur til ta tíðina, tá ið torvið neistaði í komfýrum og á eldstøðum. Roykurin fer allar vegir, tí er kanska ógjørligt at ímynda sær, at roykur kann latast í eitt s [...] kleynuroykinum, og so er bert eftir at snáka sær eitt sindur. Hesin "angin" ger teg kláran at taka ímóti jólunum, sum nú pikkar uppá. Hann reinsar sinni og ikki at tala um, situr tú við einari góðari bók

Martin Holm var, at fjøld av ítróttafólki ólavsøkuaftans kvøld – tað mundi vera í 1946 – við honum á odda gekk inn á Tinghúsvøllin, har hann helt eggjandi røðu ítróttinum at frama. Minnist, at tann eina av [...] til – út í Sandagerði at svimja, tá summarið nærkaðist, og niðan í Gundadal til frummítrótt –, fekk okkum eisini onkuntíð seinnapartar at koma har niðan at bøta um umstøðurnar við at grava og steinseta. [...] Minnist, at tað harmaði hann, at hann ikki slapp við til fjals, tí hann var bundin av blískapi niðri í bygdini. Væl dámdi honum at ganga undan á slíkum ferðum, og á ferð úti í Hesti tókti mær, at bragdarhugurin