soleiðis, at undir róðrinum gera vit ikki annað, men tíverri hjálpir tað ikki altíð nóg væl. Vit kunnu rópa á eina manning og biðja teir snara kósini, og tað hjálpir, meðan vit gera tað, men so skjótt, sum

fyri Saltnesi klokkan 17. Eg fari at halda samband við bátsfólkið við eini megafon, sum eg fari at rópa í, og eisini fari eg at halda samband um whf’in á kanal 8. Tí hevði tað verið gott um fólk, sum verða

fyri Saltnesi klokkan 17. - Eg fari at halda samband við bátsfólkið við eini megafon, sum eg fari at rópa í, og eisini fari eg at halda samband um whf?in á kanal 8. Tí hevði tað verið gott um fólk, sum verða

til høldar ímóti B68, men klaksvíkingar ásanna sjálvir, at avrikið sunnudagin avgjørt ikki var at rópa hurrá fyri. Felags fyri KÍ og B68 var, at teir so púra gloymdu miðvøllin. Langar sendingar og høgar

stendur einki um, nær hann hevur livað, men hann talar um stóra neyð, sum er í landinum, og biður fólkið rópa til Harran. Hann talar um “dag Harrans”, sum er ein myrkur dagur, sum fleiri av hinum eisini nevna

ninevemenn á Gud og vendu við og róptu til Harran. Kongurin boðaði føstu og gav boð um, at tey skuldu rópa til Gud og venda við hvør av óndu leið síni og órættinum, ið hekk uppi í hondum hansara. Tá ið Gud

Bíblian hevur verið góðtikin, sum tann høgi status, sum hon er. Men nú er vent í holuni í Føroyum. Fólk rópa upp og krevja sín rætt at liva, sum teimum lystir beint ímóti greiðu boðum Guds, bæði undir tí fyrra

skapt, er so álvarsamt og so drepandi fyri tey ungu og ein og hvønn, sum ger tað, at tað er neyðugt at rópa eitt hart varðskó. Vit hava nú í hesum stubbum lisið nógv um dómin, sum kom yvir Ísrael, Juda og Jerúsalem [...] frá teimum, sum fara av rættvísileiðum og ganga á gøtum myrkursins, sum hava gleði av at gera ilt og rópa av gleði um tað, ið rangvørgt og ónt er, sum ganga á sniðgøtum og fylgja rangvørgum leiðum. Vísdómurin

okinum. Men eftir einari viku skiftu tey hugburð móti honum, og frá at rópa :” Hosianna, sonur Dávids,” fóru tey yvir til at rópa :” Krossfest, krossfest hann.” Paulus sigur hetta um heidningarnar í e

Og hjá tí yngru var tad Ben-Ammi, attarfaðir hjá Ammonitum; Jeremia 48 sigur: ”Tá ið eg lati herróp rópa í Ammonslandi, tað skal vera oyðin eyrdungi”. Sum sagt áminningar. So vil eg vísa á, hvat tú sigur