Reyð linja er um kropp, ítrótt, sunnan mat, og psykologi. Blá linja er um design og seyming. Grøn Linja er um náttúru, grøna umhvørvið og samfelag. Gula linjan er um mat, motión, og móta. Kontakt: Heimasíðan
Tað er einki, sum bendir á, at vit fara at mangla mat, orku, og aðrar neyðsynjarvørur í vetur. Tað sigur Bárður á Steig Nielsen, løgmaður. Bjørt Samuelsen, løgtingskvinna fyri Tjóðveldi, hevur spurt hann [...] hann um vit í Føroyum hava nakra tilbúgving, sum tryggjar okkum mat, orku, reint vatn, heilivág, og aðrar neyðsynjarvørur, í eini umfatandi kreppu. Hon vísir á, at tíðirnar eru sera ótryggar og nógvir prísir
fantastiskt, at fólk fáa hetta høvi til at uppliva náttúruna har um vegir, og at fáa møguleikan at fáa mat á eini michelin matstovu í sama viðfangi. – Húsini Frammi við Gjónna eru eini ómetaliga sermerkt hús
sum kemur inn, verður brúktur til at hjálpa illa støddum fólki við at útvega reint vatn, heilivág, mat, og at tryggja børnum skúlagongd. Og peningurin verður eisini brúktur at útvega teimum bráðfeingishjálp
veturin. Stovnurin reinsar seg sjálvan, sigur Myatavyn Tsagaan. ? Tey skulu tola eitt hálvt ár uttan mat og sjálv bera mótstandmegini móti sjúkum. Stovnurin reinsar seg sjálvan, og eftir hendan dzud?in fer
av almennum veitingum. Hjá nógvum fólkum fer meginparturin av pengunum eftir skatt til mat. Um vit fáa bíligari mat, eta vit gjarna eisini sunnari, tí tá hava vit ráð til tað – bíligur matur er tíverri [...] straffirentur til tey, ið hava undirskot av neyð. Um tey í neyðini biðja um ein yvirdrátt á 1000 kr til mat, áleggur bankin eitt gjald á 100 kr. Hetta er ein óetiskur máti at vinna sær pening og átti ikki at
fjórða blaðið. ? Mær dámar serliga væl hugskotið, at í matstovuni á Norðurbryggjuni gera danskir kokkar mat við rávørum úr londunum í Útnorði. Okkara serligu matsiðir vera nýttir sum inspiratión, og rávørurnar
nu, og trýsta spitaran í botn mótvegis 1990unum. Hetta var áratíggju sum bjóðaði okkum tónleik, mat, ítrott og móta, sum vit enn minnast aftur á við gleði og eitt sindur av undran. Buffalo skógvar
moyggjar og knappar menn”, hjá Rasmus Effersøe skaldið, so týðuliga til mín: “Í øðrum londum tey gera mat, sum rætt og slætt kann kallast evja; »týskar klumpar« og »franska sós« og mangt og hvat tey saman [...] er tann kostur, sum mær dámar. Kalsoyggin, er ein hjallur í sær sjálvum, og hevur oyggin eina ríka mat-mentan, sum gongur fleiri 100 ár aftur í tíðina, og sum hevur hildið lívið í hesum treiska og raska
arbeiðsgevari ávirkan á heilsuna hjá fólki. Skal man so krevja, at man hevur rætt til heilsugóðan mat á arbeiðsplássinum ella venjingarumstøður á arbeiðsplássinum? Tí um biður fólk sita allan dagin, setur
