stóran mun spretta úr lesnaði, bókini HOW MUCH IS ENOUGH – the Love of Money, and the Case for the Good Life, sum kom út fyrr í ár. Rithøvundarnir eru Robert Skidelsky, sum er búskaparfrøðingur og Edward
kriterium, sum eftir teirra tykki fata um hetta hugtak. Teir rópa hesi eyðkennir grundvirðir ella basic goods. Teir tykjast hava lagt neyva, analýtiska hugsan í at orða hetta yvirlit, og teir nevna nakrar me [...] Robert Skidelsky & Edward Skidelsky: How Much Is Enough? The Love of Money, and the Case for the Good Life. Allen Lane 2012.
kurin ger ikki sosialismu, men politiska korrektheit, opportunistiskt sálarporno, bíligan feel-good politikk og ryggleyst elituklemmarí. Ikki sosialismu. Flest teirra kenna ikki Marx, hvaðna minni
og árið eftir kom fløgan "A Girl Like Me", sum gjørdist eitt enn størri hitt. Í 2007 kom fløgan "Good Girl Gone Bad", sum eitt nú hevði hennara størsta hitt á "Umbrella". Rihanna hevur síðani 2005 givið
veljaranum ein møguleika at valt ítøkiligan politikk heldur enn meira ella minni tóm vallyfti. So far so good, kunnu vit siga. Gamaní er tað soleiðis í øðrum londum, at fólk vita frammanundan, hvørjir møg
McClane fær alla undirverðina upp á nakkan, og so er neyðugt við eitt sindur av Yippi-ki-yey afturat. A Good Day To Die Hard Biograffilmur Frá 14/2
& The Dove. Jonas fer at syngja "Take Me Out" hjá Franz Ferdinand, Stephanie syngur "The Power Of Good Bye" hjá Madonnu og Chresten syngur eitt mash up lag við "Little Blach Submarines vs. No Church In
ðinum, hevur skrivað bók um hetlendska toskafiskiskapin við Føroyar. Í fyrilestrinum fer John Goodlad at viðgera sambandið millum hetlendskar fiskimenn og føroyska samfelagið í tíðarskeiðinum
fáa útvegað fígging til verkætlanina, sigur Edmund Joensen. Av tí sama er hann vorðin útnevndur sum good-will ambassadørur fyri SALT. - Hetta merkir, at eg skal síggja aðrar møguleikar í verkætlanini, og
bestu vinmonnum. Hann er hetta framvegis í mínum høvdi. Men satt er tað, at hann er deyður. “Only the good die young” siga bretar onkuntíð, og soleiðis eitur ein sangur hjá Iron Maiden, sum eg og Torkil hava
