Nú tá flogvøllurin er longdur til 1799 metrar, eru Føroyar opnari enn nakrantíð fyri at onnur flogfeløg skulu koma hendanvegin. Nógv kjak hevur verið síðstu tíðina um ferðaseðlaprísin, og meðan tað gerst
øðið er svimlandi høgt, men kann man gera nakað politiskt við hetta, sum fær nógv fólk at velja Føroyar frá? Og í staðin fyri at ringja eftir Kaj Leo og Høgna Hoydal, tá vit skulu kjakast um ríkisfelagsskapin
foreldrum at royna egnar veingir. Tá tað er sagt, má eg leggja afturat, at Miðflokkurin metir, at Føroyar eiga at fáa eina fíggjarliga uppgerð við danir. Og vit meta at hendan uppgerð fer at vísa, at tað
verandi FAS-skipan? Tá FAS skipanin varð sett í gildi í Føroyum, varð talan um eina neyðloysn, so Føroyar kundu verða við og ikki glíða burtur ímillum aðrar tjóðir, sum longu høvdu slíkar skipanir. Varð
ov dýrt at reka, so mugu tit seta tykkum niður og viðgera hvat er neyðugt at hava hjá samfelagnum Føroyar. Tit koma aldrin á mál, um tit ætlað at skatta tykkum til tað endaliga úrslitið. Fólkið í landinum
prosentum er hetta 30 prosent minni. Verður so tikið við, at kanningin hjá Hera á Rógvi vísir, at Føroyar í miðal eru 14 prosent dýrari at liva í enn Danmark, so gevur hetta ein reellan mun á heili 40 prosent
fólk, tað er vist. Hjá okkum á síðulinjuni er hetta eitt spennandi projekt - og fyri fólkaræðið Føroyar er tað sera áhugavert, um »dunnuhylurin« kann víðkast við einum konstruktivum og seriøsum
vindmylnupark og verkætlan at leggja el-kaðal til meginlandið og er henda gongdin sera áhugaverd fyri Føroyar eisini, og tí er Jarðfeingi í løtuni við at kanna møguleikan hjá okkum at gera eina vindmylnupark
at tað var pápi hansara, Dánjal Eli Højgaard, sum keypti fyrsta bilin í 1948 – ella sama ár, sum Føroyar fingu heimastýrislógina, leggur hann brosandi aftrat. - Tá eg var liðugur at læra í áttatiárunum
virknan leiklut í arbeiðinum at gera ein Search and Rescue sáttmála fyri arktiska økið. Sum umboð fyri Føroyar í nógvum ymsum millumlanda samstarvi og samráðingum gjøgnum árini vann Kaj sær stóra virðing sum
