skúlans kennir uppgávu sína at skapa sterkar næmingar, sum tryggari kunnu kasta seg út í møguleikans hav. Einfaldni skapar kríggj Spurdur, hvørjar politiskar og heimspekiligar orsøkir hava ført til ta sa

ikki hálvíslendskum, óskiljandi brongli. Tað er ein sonn frøi at síggja rætt havnamál á prenti, tí nú have pietistar mestsum beint fyri tí. Hvat er setningurin? Eg skal ikki siga nógv um tær teoretisku síðurnar

nálin, at nú vóru teir heilt tætt við, men so vísti hon knappliga annan veg. Onkuntíð peikaði hon til havs, aðrar tíðir inni móti landi. Tá á døgum vistu menn lítið um magnetismu jarðar-innar. Amundsen kom

vera í náttúruni, eygleiða ymiskan vøkstur heilt nær, og eisini at njóta útsýnið yvir land og út á hav. Náttúruna vil hon uppliva har, hon er – ikki aðrastaðni. – Mær dámar ikki avklipt blomstur til at

vera í náttúruni, eygleiða ymiskan vøkstur heilt nær, og eisini at njóta útsýnið yvir land og út á hav. Náttúruna vil hon uppliva har, hon er – ikki aðrastaðni. – Mær dámar ikki avklipt blomstur til at

sindur meira vesturá við meira jøvnum vindi, men hann vaks vindin í hvørjum, og um middagsleitið stóðu hav og himmal í einum roki, og eingin umborð hevði verið í slíkum veðri áður. At enda fór skipið at dríva [...] greitt frá fór veðrið at versna um morgunin tann 20. september og versnaði í hvørjum, til himmal og hav stóðu í einum roki. Verri veðri visti eingin frá at siga. Umborð á "Fearless" royndu teir at gera tað

ísinum. Vindur er komin inn móti landi, og skipini hava hivað inn og siglt suður við landinum. Til havs slapst ikki fyri ísi. Ísurin hevur verið so nógvur, at tey hava ikki sloppið frá landi. Løvenørn hevur [...] Teir komu framá eina stóra sildatorvu. ”Havgásin” kom at biðja sild til agn. Skiparin bað teir á ”Hav­gás­ini” steðga, meðan teir kastaðu. Nógv var í, so tað var so tungt at draga. So komu teir av Havgásini

Heinesen legði fyri við fýra yrkingasøvnum: »Arktiske Elegier og andre Digte« 1921, »Høbjergning ved Havet« 1924, »Sange mod Vaardybet« 1927 og »Stjernerne vaagner« 1930. Fyrsta savnið var nær skylt við s [...] brúdleypshúsini, og í ovfarakæti fer hann at klintrast í berginum, har hann hongur millum himmal og hav. Fólk øtast og vilja vera við, at hetta er ólíkindaverk og at freista Várharra. Josva sleppur kortini

Sandhed siges, at hun ingen Fjender har, og alle vil da kunne enes i et Ønske om, at hun endnu vil have mange lykkelige Aar for sig. Trods sin høje Alder er hun saa rask og rørig og saa levende interesseret

Gunnar er til Søs, og nu er ogsaa Victor borte, saa jeg nødes til at arbejde over Evne, hvis jeg vil have noget gjort. Jeg er nu saa lidet i Stand til og længes efter at faa Fred, og den Tid er, som jeg haaber