broyta atburð, tá ið um heimsins burðardygd og umhvørvi ræður. Tí tað, vit hvør sær dagliga gera, ger mun. Tað verður samanlagt til eitt felags úrslit. Eitt úrslit, sum fær stóra ávirkan á møguleikar og
meg tá straks vísa aftur hasa romantisku røvarasøguna, at “hjúnabandið byggir á kærleika”. Nei, tað ger tað ikki. Hevur ongantíð gjørt tað. Hjúnabandið byggir ikki á kærleika, men er motivið fyri honum
hava sett okkum fyri, at sjúkan skal ikki fylla so nógv í okkara gerandisdegi, hóast hon onkursvegna ger tað. Og tá vit fara til kontroll á Ríkisjjúkrahúsinum plagar Tóra samstundis at vitja kenningar og
sum eg kann, sigur miðvallarin. Fleiri ár eftir sum fótboltsspælari Tíðin stendur ikki í stað og tað ger aldurin á Súna Olsen heldur ikki. Hann spældi sín fyrsta dyst í bestu deildini í føroyskum fótbólti
Sakaris hevur ongar ætlanir um at flyta úr Skopun. Hann vil gera film í Føroyum, tí hann kennir at hann ger mun í Føroyum. Hann gleðist um, at fleiri foreldur hava takkað hinum fyri filmin. - Eg hoyri frá foreldrum
fólk um árið í 10 ár. Eftir tað verður ikki meira vøkstur á tí kontuni, sigur Magni Laksáfoss. Hann ger vart við, at ferðslu-fløskuhálsurin um Skopunarfjørð ikki er stórur sum er. Ferðatíðin fer tó
eg seti meg at skriva eina tíðargrein so skjótt eftir eitt ársskifti, er tað ikki so løgið, at ein ger sær nakrar tankar um farna tíð og serliga um tað júst lidna árið. Men eisini kanska nakrar hugleiðingar
arbeiðinum herfyri og spurdu, nær eg kom aftur til arbeiðis. Tá fór eg at hugsa um alt tað arbeiði mann ger, fyri onnur, og so lønin, ið als ikki samsvarar við mongu arbeiðstímarnar, sigur Frida Poulsen, sum
saman aftanfyri ein stálvegg umborð. Maðurin umborð reisir seg. Tann á kajini spyr hann, hví hann ger so býtt, og biður hann siga umskylda. Hetta vil maðurin umborð ikki. - Eg havi fleiri patrónir, sigur
Idé 30 ár í Føroyum Birgir Andreasen hevur altíð sæð yngri út enn hann er, og ger tað framvegis. Tað var tí kanska skilligt, at bankamaðurin, sum skuldi gera av, um Birgir skuldi sleppa at læna eina l
